I Used to Hate That Life - The Murderburgers

I have flashbacks every single time I close my eyes

I don’t think I want to close them anymore

I can think of a sure-fire way to stop them, but I don’t have the guts

I hope I’ll never ever have the guts

I don’t want to live a life of «I've been worse before'"s anymore

I’m losing days left, right and centre

I just want a pair of eyes to get lost in

And then a rectangular box to rest in

And a room with a view at the hospital somewhere in between

But the past is still haunting my dreams

I remember thinking everything would be fine

Then next thing I knew I was coughing up my stomach lining

In a homeless unit at the top of high rise flats

I was too embarrassed to let Holly come see me

I remember my dad telling me I looked like a junkie

To be fair to him back then he wasn’t too far off

On a regular basis I seem to find that things I thought I’d left behind

Still stop me from getting out of bed in the morning

And keep me lying here until the sunlight disappears

Then all that’s left for me to do is start counting

Every single spring that digs into my spine and ribs

Until I give up because I’m too exhausted

Then turn the TV on, set the volume to 6 then turn and face the wall

And pretend that none of this bothers me at all

I have flashbacks every time I look into your eyes

So I don’t think I’m going to do that anymore

Ik heb elke keer dat ik mijn ogen sluit flashbacks

Ik denk dat ik ze niet meer wil sluiten

Ik kan een onfeilbare manier bedenken om ze te stoppen, maar ik heb het lef niet

Ik hoop dat ik nooit het lef zal hebben

Ik wil geen leven leiden van «Ik ben eerder erger geweest»

Ik verlies dagen links, rechts en in het midden

Ik wil gewoon een paar ogen om in te verdwalen

En dan een rechthoekige doos om in te rusten

En een kamer met uitzicht op het ziekenhuis ergens tussenin

Maar het verleden spookt nog steeds door mijn dromen

Ik herinner me dat ik dacht dat alles goed zou komen

Het volgende dat ik wist, was dat ik mijn maagslijmvlies aan het ophoesten was

In een daklozenflat boven in flats

Ik was te beschaamd om Holly naar me toe te laten komen

Ik herinner me dat mijn vader me vertelde dat ik eruitzag als een junkie

Om eerlijk tegen hem te zijn, zat hij er toen niet ver naast

Regelmatig lijk ik dingen te vinden waarvan ik dacht dat ik ze had achtergelaten

Houd me nog steeds tegen om 's ochtends uit bed te komen

En laat me hier liggen tot het zonlicht verdwijnt

Dan hoef ik alleen nog maar te gaan tellen

Elke lente die in mijn ruggengraat en ribben graaft

Tot ik het opgeef omdat ik te uitgeput ben

Zet vervolgens de tv aan, zet het volume op 6, draai en kijk naar de muur

En doe alsof dit me helemaal niets kan schelen

Ik heb elke keer flashbacks als ik in je ogen kijk

Dus ik denk niet dat ik dat meer ga doen