A Month of Nosebleeds - The Murderburgers

4 weeks of epistaxis

The perfect combination of anxiety and dry air

Or maybe something worse?

Either way I’ll just ignore it like I did 3 years ago

I watched the rain for 2 hours this morning

Watched the sky turn from black to dark grey just like I used to

While you were fast asleep

For 2 weeks you woke up in tears and said you couldn’t work out why

And for some reason it’s bothering me more and more as the years go by

I know that I’m to blame, but I swear I didn’t mean to make you cry

And I know that it was all just such an uphill struggle, until you turned and

walked the other way

(And I don’t blame you)

When I got to the top of those stairs

And opened up my eyes I thought that

I could deal with anyone, and I could deal with anything

But after a confused version of the best intentions I just made you feel like

shit

And I know that it’s my fault and I’ll have to live with it

Now every now and then I hear the phone ring, but I seldom answer

What would the point be?

Only to burden friends and family

With how I’m struggling, and how I’m lonely

And every now and then my ears stop ringing

And I can’t stand the silence

So I turn on the radio and stare out the window

And I try my best to remember the last time I saw leaves on those trees

I’ve given up on stopping all these nosebleeds

Just let the blood run and hope that I become so light headed that I pass out

4 weken epistaxis

De perfecte combinatie van angst en droge lucht

Of misschien iets ergers?

Hoe dan ook, ik negeer het gewoon zoals ik dat drie jaar geleden deed

Ik heb vanmorgen 2 uur naar de regen gekeken

Ik zag de lucht veranderen van zwart naar donkergrijs, net zoals ik dat vroeger deed

Terwijl je diep in slaap was

Twee weken lang werd je in tranen wakker en zei je dat je niet kon bedenken waarom

En om de een of andere reden zit het me steeds meer dwars naarmate de jaren verstrijken

Ik weet dat ik de schuld heb, maar ik zweer dat het niet mijn bedoeling was om je aan het huilen te maken

En ik weet dat het allemaal zo'n zware strijd was, totdat je je omdraaide en...

liep de andere kant op

(En ik neem het je niet kwalijk)

Toen ik bovenaan die trap kwam

En opende mijn ogen, ik dacht dat

Ik kon met iedereen omgaan, en ik kon met alles omgaan

Maar na een verwarde versie van de beste bedoelingen gaf ik je gewoon het gevoel dat

shit

En ik weet dat het mijn schuld is en dat ik ermee zal moeten leven

Nu hoor ik af en toe de telefoon, maar ik neem zelden op

Wat zou het punt zijn?

Alleen om vrienden en familie te belasten

Met hoe ik worstel, en hoe ik eenzaam ben

En af en toe stoppen mijn oren met suizen

En ik kan niet tegen de stilte

Dus ik zet de radio aan en staar uit het raam

En ik doe mijn best om me te herinneren wanneer ik voor het laatst bladeren aan die bomen zag

Ik heb het opgegeven om al deze bloedneuzen te stoppen

Laat het bloed stromen en hoop dat ik zo licht in mijn hoofd word dat ik flauwval