La corte dei miracoli - The Gang

Era fame era sete

erano giorni di carestia

era la corte dei miracoli

era l’inverno e la malattia

era ordine e pulizia

era il tempio il supermercato

erano fantasmi che tornavano

era il futuro surgelato.

Era ancora l’assalto al treno

era l’imbroglio e la rovina

era la ruota della fortuna

era tutto come prima.

Erano in pochi erano in tanti

era la vecchia dinastia

era piccola e feroce

era la nuova borghesia.

Era una sporca camicia nera

mandata in lavanderia

era l’uomo dei miracoli

era di nuovo la nostalgia

Era il telepredicatore

era il servo e la catena

era l’inizio era la fine

era il rogo era la pena.

Era Arcore l’epidemia

era l’idiota l’ideologia

era vino che diventa aceto

era ancora piazzale Loreto

Erano in pochi erano in tanti

era la vecchia dinastia

era piccola e feroce

era la nuova borghesia.

Con Dio dall’altra parte

era un soldato mandato lontano

erano le borse dei mercati

era la notte

che scendeva piano

Era il feudo e il federale

era Pontida la capitale

era il girone dei barattieri

era la ciurma da tribunale

Era il vuoto e la vertigine

era il trionfo del carnevale

era l’ingorgo dei canali

la TV era la cattedrale.

Erano in pochi erano in tanti

era la vecchia dinastia

era piccola e feroce

era la nuova borghesia

che il vento tristo

che il vento tristo

che il vento tristo

se la porti via…

Hij had honger en dorst

het waren dagen van hongersnood

het was de rechtbank van wonderen

het was winter en ziekte

het was orde en netheid

de tempel was de supermarkt

het waren terugkerende geesten

het was de bevroren toekomst.

Het was nog steeds de aanval op de trein

het was bedrog en ondergang

het was het rad van fortuin

alles was als voorheen.

Ze waren met weinigen, ze waren met velen

het was de oude dynastie

het was klein en fel

het was de nieuwe bourgeoisie.

Het was een vuil zwart overhemd

naar de was gestuurd

hij was de man van wonderen

het was weer nostalgie

Hij was de televangelist

hij was de dienaar en de ketting

het was het begin, het was het einde

was de verbranding de straf.

Arcore was de epidemie

de ideologie was de idioot

het was wijn die azijn wordt

het was nog steeds piazzale Loreto

Ze waren met weinigen, ze waren met velen

het was de oude dynastie

het was klein en fel

het was de nieuwe bourgeoisie.

Met God aan de overkant

hij was een weggestuurde soldaat

zij waren de marktbeurzen

het was nacht

die langzaam afdaalde

Het was het leengoed en de federale

de hoofdstad was Pontida

het was de groep van ruilhandel

het was de rechtbankploeg

Het was de leegte en duizeligheid

het was de triomf van het carnaval

het was de verkeersopstopping van de grachten

de tv was de kathedraal.

Ze waren met weinigen, ze waren met velen

het was de oude dynastie

het was klein en fel

het was de nieuwe bourgeoisie

dat de trieste wind

dat de trieste wind

dat de trieste wind

als je haar meeneemt...