Il porto delle ombre - The Gang

In piedi controvento

lottammo con le onde

erano mille e mille

noi soli sopra il ponte.

Poi venne la paura

a battere bandiera

ci cadde addosso il cielo

soli nella bufera.

Il mare ci colpiva

con forza di gigante

un grido poi le luci

terra terra

terra all’orizzonte.

Saràla riva

saràil confine

che ci riparerà

Saràl'inizio

saràla fine

cosa ci aspetterà.

Dietro al bar del porto

la maga del destino

truccava rotta e carte

al santo e all’assassino.

Il trafficante di ali

mani sporche di cera

cantava la promessa

con voce di sirena.

Gli zingari dei mari

chiusi nella galera

cucivano col vento

il sogno il sogno

la vela di chi spera.

Saràla riva

saràla galera

che ci nasconderà

Saràpaura

della bufera

che ci catturerà.

In piedi sottovento

il vecchio corsaro

ci disse «Non c'èluce

ai piedi del faro»

Con voce di diamante

negli occhi aveva un’onda

quella che mai si stanca

quella che alza e affonda

il vento si era alzato

quando prendemmo

il mare

dal porto delle ombre

andammo di nuovo

di nuovo incontro al sole

Saràla stella

di un mattino

che ci guiderà

saràlontano

Saràvicino

dove ci porterà.

Tegen de wind in staan

we vochten met de golven

het waren er duizend en duizend

wij alleen boven de brug.

Toen kwam de angst

om de vlag te voeren

de hemel viel op ons

alleen in de storm.

De zee trof ons

met de kracht van een reus

een schreeuw dan de lichten

gewoon

landen aan de horizon.

Het zal de kust zijn

zal de grens zijn

dat zal ons repareren

Het zal het begin zijn

het zal het einde zijn

wat ons te wachten staat.

Achter de bakboordbalk

de tovenares van het lot

hij manipuleerde de route en kaarten

aan de heilige en de moordenaar.

De handelaar van ali

handen vuil met was

zong de belofte

met de stem van een sirene.

Zee zigeuners

opgesloten in de gevangenis

ze naaiden met de wind mee

de droom de droom

het zeil van degenen die hopen.

Het zal de kust zijn

het wordt een gevangenis

dat zal ons verbergen

Het zal angst zijn

van het onweer

dat zal ons vangen.

Voor de wind staan

de oude kaper

hij vertelde ons «Er is geen licht

aan de voet van de vuurtoren"

Met een diamanten stem

er was een golf in zijn ogen

degene die nooit moe wordt

degene die stijgt en zinkt

de wind was opgestoken

toen we namen

de zee

van de haven van schaduwen

we gingen weer

elkaar weer ontmoeten in de zon

Het wordt de ster

van een ochtend

wie zal ons leiden

het zal ver weg zijn

Het zal dichtbij zijn

waar het ons zal brengen.