Hungry Hands - The American Scene

You’re calm and cutting

I’m speaking softly in your passenger seat

On the finger points of deceiving, withholding, and the difference between

You crack a window, clear the air, meet quiet words with empty stares

I ask a god I don’t know to get us home before this car explodes

We smoked and burned black

Dripped like wax from the devil’s hands that pooled into something I’m told

resembled dishonesty

And with each word I stacked on top of the last I could feel you pulling so

slow and so steady away from me

Don’t put me away with your crossed out days and filled up spiral notebooks

Carefully placed on shelves in case you should care to take a new look

Your hungry hands held a home over my head, ripped at my clothes,

pushed into bed

We made so many ways to help ourselves forget

We smoked and burned black

Dripped like wax from the devil’s hands that pooled into something I’m told

resembled dishonesty

And with each word I stacked on top of the last I could feel you pulling so

slow and so steady away from me

Don’t be so sure that I’m overlooking details

Don’t be so sure I’ve got nothing left to say

Je bent kalm en snijdend

Ik praat zachtjes op je passagiersstoel

Over de vingerpunten van misleiden, achterhouden en het verschil tussen:

Je kraakt een raam, maakt de lucht schoon, ontmoet stille woorden met lege blikken

Ik vraag een god die ik niet ken om ons thuis te krijgen voordat deze auto ontploft

We rookten en verbrandden zwart

Druppelde als was uit de handen van de duivel die samenvloeiden tot iets wat mij is verteld

leek op oneerlijkheid

En met elk woord dat ik bovenop het laatste stapelde, voelde ik je trekken, dus

langzaam en zo standvastig weg van mij

Zet me niet weg met je doorgestreepte dagen en opgevulde notitieboekjes

Zorgvuldig op planken geplaatst voor het geval u een nieuwe look wilt krijgen

Je hongerige handen hielden een huis boven mijn hoofd, scheurden aan mijn kleren,

in bed geduwd

We hebben zoveel manieren gemaakt om onszelf te helpen vergeten

We rookten en verbrandden zwart

Druppelde als was uit de handen van de duivel die samenvloeiden tot iets wat mij is verteld

leek op oneerlijkheid

En met elk woord dat ik bovenop het laatste stapelde, voelde ik je trekken, dus

langzaam en zo standvastig weg van mij

Wees niet zo zeker dat ik details over het hoofd zie

Wees niet zo zeker dat ik niets meer te zeggen heb