Dublin - The Airborne Toxic Event

On the quiet banks of the Liffey and

Lakes, Dublin wrote her name

On the broad backs of men

We never met with their pens and their stones, they did the same

In the hours passed in the

Pubs, all the glasses were full and they were

Wet to the sleeve

And the eyes were so clear on the girl I met there, I

Swore I’d never leave

And the young men who longed for these shores in a

Song

All they wanted was a home

And I wanted one too with a girl eyes as blue as the

Light of dawn

Patiently, she waits there for me to come home

Was a bleary-eyed night, drunk from the lights and

The sounds of a city awake

And she stood in the crowd, her face as a shroud

Leaving nothing for my eye to take

But a warmth was so clear, it betrayed her as nearly

She glowed like those lights on the bridge

And a pain in my side, as I was drawn to her pride

Like the rise of the wind to the ridge

And the young men who longed for these shores in a

Song

All they wanted was a home

And I wanted one too with a girl eyes as blue as the

Light of dawn

Patiently, she waits there for me to come home

These waters have run red, these beaches have bled

From the wounds at the dark heart of man

Daughters grown sharp, tongues like knives to

The heart or a charm for the curse of the land

With prayers in their eyes, how well they’ve disguised that it’s love they’re

giving away

But you might believe when your hard heart says

Leave but this one implores you to stay

And the young men who longed for these girls with

Our songs

All we wanted was a home

She wants one too with someone heart as true as

This prison made of stone

Patiently, she waits there for me to come home

Patiently, I wait to be free and be home

Aan de rustige oevers van de Liffey en

Lakes, Dublin schreef haar naam

Op de brede rug van mannen

We hebben hun pennen en hun stenen nooit ontmoet, ze deden hetzelfde

In de uren die zijn verstreken in de

Kroegen, alle glazen waren vol en ze waren?

Nat tot aan de mouw

En de ogen waren zo helder op het meisje dat ik daar ontmoette, ik

Heb gezworen dat ik nooit weg zou gaan

En de jonge mannen die naar deze kusten verlangden in een...

Liedje

Het enige wat ze wilden was een huis

En ik wilde er ook een met meisjesogen zo blauw als de

Licht van de dageraad

Geduldig wacht ze daar tot ik thuiskom

Was een nacht met wazige ogen, dronken van de lichten en...

De geluiden van een wakkere stad

En ze stond in de menigte, haar gezicht als een lijkwade

Ik laat niets voor mijn oog over om te nemen

Maar een warmte was zo duidelijk dat het haar bijna verraadde

Ze gloeide als die lichten op de brug

En een pijn in mijn zij, omdat ik werd aangetrokken door haar trots

Zoals de opkomst van de wind naar de bergkam

En de jonge mannen die naar deze kusten verlangden in een...

Liedje

Het enige wat ze wilden was een huis

En ik wilde er ook een met meisjesogen zo blauw als de

Licht van de dageraad

Geduldig wacht ze daar tot ik thuiskom

Deze wateren zijn rood gelopen, deze stranden zijn gebloed

Van de wonden in het donkere hart van de mens

Dochters werden scherp, tongen als messen om

Het hart of een charme voor de vloek van het land

Met gebeden in hun ogen, hoe goed hebben ze vermomd dat het liefde is

weggeven

Maar je zou kunnen geloven als je harde hart zegt

Ga weg, maar deze smeekt je om te blijven

En de jonge mannen die verlangden naar deze meisjes met

Onze liedjes

Alles wat we wilden was een huis

Ze wil er ook een met iemands hart zo oprecht als

Deze gevangenis van steen

Geduldig wacht ze daar tot ik thuiskom

Geduldig wacht ik tot ik vrij ben en thuis ben