Déraciné - Tairo, Sam's

Métro, boulot, dodo

Boîte de nuit le weekend

Vente de stups aux bobos

Colombienne, jamaïcaine

Trop frais, trop j’plane

Mes pieds décollent du ciel

Rencontre trop d’femmes

Se disent toutes esthéticiennes

Sortie resto, ciné

Mon pénis a la crève

La France m’a déraciné

Normal qu’je plante ma graine

J’me sens perdu

Loin du pays d’mes ancêtres

Sur le goudron marche pied nu

À Dakar il fait 37

Papa me traite de p’tit con

Je n’connais plus la langue

Mélange l’argot, l’wolof, le bicot

Allergique à la mode

Mon moral est au «too bad»

J’suis blessé dans mon égo

Là-bas ils m’appellent toubab

Ici je n’suis qu’un négro

Mon trésor est public, découvert à la banque

Car-jacking à chaque feu, les filles qui me mettent à l’amende

J’ai pas de crête, j’ai pas de slim, désolé j’suis pas à la mode

Le seul moment où j’reposerai en paix, ça sera à la morgue

Devrais-je effacer mes différences

Pour être accepté par ce monde?

Ce que je considère comme une chance

Devrais-je le laisser dans l’ombre?

Ce qui fait mon style et mon essence

N’est ni un danger ni une bombe

Gardez vos bons points, vos récompenses

Mon esprit vagabonde

J’ai envie d’me casser d’ici

Aller m’faire voir ailleurs

Mais pour l’instant j’reste indécis

Aurais-je des meilleurs récits une fois hors de la té-ci?

Mon cerveau imagine, et ma plume elle dessine

Marie-Jeanne en résine

La plus fiable des médecines

Marginale en hass

Attendant la venue d’un messie

Pour l’instant on résiste

Sur la paille on reste

Ma prison le club des reds

J’aimerais m'évader comme Mesrine

Oh, je reste tout seul incompris dans ma bulle

Ces idiots reniflent ton cul quand tu leur montres la lune

Ils nous disent paranos, nous les gens de la rue

L'État nous aime mais la marmotte met l’chocolat dans le papier alu

Votre système me plaît pas, donc j’ai coupé les ponts

Mon idéal: j’aimerais crever en plein tournage dans une pub Benetton

Je viens chanter mon blues, j’crois qu’j’ai pété les plombs

On a chaussé les boots, laissez tomber les tongs

Accepte-moi comme je suis ou ne m’accepte pas

Que l’on soit frères, sosies ou qu’on n’se ressemble pas

Pas d’autres compromis que ceux qui seront mes choix

Laisse-moi ma poésie et je te laisserai tes lois

Je les entends dire de moi que j’suis dur à cerner

Ils imaginent sans doute que j’suis déraciné

Pourtant c’est bien en France, que je suis né

Avec ces différences qui font mon identité

Metro, werken, slapen

Weekend nachtclub

Verkoop van boho-narcotica

Colombiaans, Jamaicaans

Te koel, te hoog

Mijn voeten stijgen op uit de lucht

Ontmoet te veel vrouwen

Ze noemen zichzelf allemaal schoonheidsspecialiste

Uitje naar restaurant, bioscoop

Mijn penis barst

Frankrijk heeft me ontworteld

Normaal dat ik mijn zaad plant

ik voel me verloren

Ver weg van het land van mijn voorouders

Op het asfalt lopen op blote voeten

In Dakar is het 37

Papa noemt me een eikel

Ik ken de taal niet meer

Meng jargon, Wolof, bicot

Allergisch voor mode

Mijn moraal is te slecht

Ik ben gekwetst in mijn ego

Daar noemen ze me toubab

Hier ben ik maar een neger

Mijn schat is openbaar, ontdekt bij de bank

Carjacking bij elk stoplicht, meisjes beboeten mij

Ik heb geen kuif, ik heb geen slank, sorry dat ik niet in de mode ben

De enige keer dat ik in vrede zal rusten, is in het mortuarium

Moet ik mijn meningsverschillen uitwissen

Om geaccepteerd te worden door deze wereld?

Wat ik als een geluk beschouw

Moet ik het in de schaduw laten?

Wat mijn stijl en mijn essentie maakt

Is noch een gevaar, noch een bom

Behoud je goede punten, je beloningen

Mijn gedachten dwalen af

Ik wil hier weg

Ga me ergens anders laten zien

Maar voorlopig blijf ik onbeslist

Krijg ik betere verhalen zodra ik van de tee af ben?

Mijn brein stelt zich voor en mijn pen tekent

Marie-Jeanne in hars

Meest vertrouwde medicijn

marginaal in hass

Wachten op de komst van een Messias

Voorlopig verzetten we ons

Op het stro blijven we

Mijn gevangenis de rode club

Ik zou willen ontsnappen zoals Mesrine

Oh, ik sta helemaal alleen onbegrepen in mijn bubbel

Deze dwazen snuffelen aan je reet als je ze de maan laat zien

Ze noemen ons paranoïde, wij mensen op straat

De staat houdt van ons maar de marmot stopt de chocola in het aluminiumfolie

Ik hou niet van je systeem, dus heb ik de banden verbroken

Mijn ideaal: ik zou graag willen sterven terwijl ik aan het filmen ben voor een Benetton-advertentie

Ik kom om mijn blues te zingen, ik denk dat ik gek ben geworden

We trekken de laarzen aan, laten de slippers vallen

Accepteer me zoals ik ben of accepteer me niet

Of we nu broers zijn, look-alikes of we lijken niet op elkaar

Geen andere compromissen dan die welke mijn keuzes zullen zijn

Laat me mijn poëzie en ik zal je je wetten nalaten

Ik hoor ze zeggen dat ik moeilijk vast te pinnen ben

Ze denken waarschijnlijk dat ik ontworteld ben

Toch ben ik in Frankrijk geboren

Met deze verschillen die mijn identiteit vormen