Hieronder staat de songtekst van het nummer Трещина , artiest - T9 met vertaling
Originele tekst met vertaling
T9
В тот день декабрь сказал прощай ноябрю,
А ветер пел дождю про ту, что на краю…
И хоть слепые не верят в слёзы других,
Дождь видел их и слепо верил в них.
Он шел один, хромая на левую ногу,
Так близко к Богу, что тот мог потрогать,
Но в тот день все были заняты чем-то другим,
И среди серых спин он шел один…
Аллеи парков стали другими,
Будто сменили имя своё, будто застыли.
Под слоем грязи и пыли похоронив листву,
Смотрели на Неву… уже не на яву.
Но где-то в самом последнем ряду, на ветру,
Остался желтый лист, который ждал весну,
И он сорвался… самый последний из всех.
Медленно падая вниз, желая взмыть вверх…
Он опустился на землю пред её глазами,
Заставив медленно двинуться в сторону зданий,
И незаметно, тайком от судеб людей,
Быстрей, она прошла вдоль площадей.
Уже сломя голову она покинула город,
Пронзила горы, проползла по дну моря.
И все вокруг хотели видеть вещие сны,
Но никто не заметил трещину чей-то судьбы!
В тот день мы разорвали с тобой мир на части,
Крича от боли, на краю пропасти!
Прости!
Но только ветер слушал печально,
Зная, что здесь не смогут построить мосты…
В тот день мы раскололи мир пополам!
К чертям!
Пустив мечтам контрольный в голову!
И дождь печально сбивал твои слезы с лица,
Рыдая сам прозрачными каплями олова…
В тот день декабрь сказал прощай ноябрю,
А ветер пел дождю про ту, что на краю…
И хоть слепые не верят в слёзы других,
Дождь видел их и слепо верил в них.
Он шел один, хромая на левую ногу,
Так близко к Богу, что тот мог потрогать,
Но в тот день все были заняты чем-то другим,
И среди серых спин он шел один…
Op die dag nam december afscheid van november,
En de wind zong tegen de regen over die aan de rand...
En hoewel blinden niet geloven in de tranen van anderen,
De regen zag hen en geloofde blindelings in hen.
Hij liep alleen, hinkend op zijn linkerbeen,
Zo dicht bij God dat hij kon aanraken,
Maar die dag was iedereen met iets anders bezig,
En tussen de grijze ruggen liep hij alleen...
Steegjes van parken zijn anders geworden,
Alsof ze hun naam veranderden, alsof ze bevroren waren.
Begroef het gebladerte onder een laag vuil en stof,
We keken naar de Neva... niet meer in werkelijkheid.
Maar ergens in de allerlaatste rij, in de wind,
Er was een geel blad dat wachtte op de lente,
En hij brak... de allerlaatste van allemaal.
Langzaam naar beneden vallen, willen stijgen ...
Hij zonk voor haar ogen op de grond,
Je dwingen langzaam naar de gebouwen te gaan,
En onmerkbaar, in het geheim van het lot van mensen,
Snel liep ze langs de pleinen.
Reeds halsoverkop verliet ze de stad,
Doorboorde de bergen, kroop langs de bodem van de zee.
En iedereen in de buurt wilde profetische dromen zien,
Maar niemand merkte de barst in iemands lot op!
Op die dag verscheurden we de wereld met jou,
Schreeuwend van de pijn, op de rand van de afgrond!
Sorry!
Maar alleen de wind luisterde droevig,
Wetende dat hier geen bruggen gebouwd kunnen worden...
Op die dag splitsten we de wereld in tweeën!
Naar de hel!
Na de controle in het hoofd van dromen te hebben gelaten!
En de regen klopte helaas je tranen van je gezicht,
Zelf snikkend met transparante druppels tin ...
Op die dag nam december afscheid van november,
En de wind zong tegen de regen over die aan de rand...
En hoewel blinden niet geloven in de tranen van anderen,
De regen zag hen en geloofde blindelings in hen.
Hij liep alleen, hinkend op zijn linkerbeen,
Zo dicht bij God dat hij kon aanraken,
Maar die dag was iedereen met iets anders bezig,
En tussen de grijze ruggen liep hij alleen...
Liedjes in verschillende talen
Hoogwaardige vertalingen in alle talen
Vind binnen enkele seconden de teksten die je nodig hebt