Les hommes (qui n'ont plus rien à perdre) - Sylvie Vartan, Johnny Hallyday

Tu vois cette affiche

Sur le mur de ma chambre

C'était un homme

Un de ces hommes

Qui n’avait plus rien à perdre

Ils avaient cru semer du pain

Mais il n’a poussé que des pierres

Ils ont prié le ciel en vain

Alors ils ont serré les poings

Ils ont pris leurs chevaux et leurs fusils

Au lever du soleil, ils sont partis

Les hommes qui n’ont plus rien à perdre

Descendent vers la ville

Pour tout détruire et tout brûler

Les hommes dont le cœur en colère

Appelle un chant de guerre

Un chant de liberté

Il dort maintenant

Sous quelques pierres de son pays

Mais je sais que son nom et son visage

Sont connus de tous les hommes

Ceux qui n’iront jamais plus loin

Les bras en croix dans la poussière

Oh !

Ceux dont c’est le dernier matin

Ne seront pas tombés en vain

Leurs noms seront plus forts que leurs fusils

Ils voleront de pays en pays

Les hommes qui n’ont plus rien à perdre

Descendront vers les villes

Pour tout détruire et tout brûler

Les hommes dont le cœur en colère

Fera d’un chant de guerre

Un chant de liberté

Tu vois, aujourd’hui comme hier

Demain comme aujourd’hui

Les hommes qui n’ont plus rien à perdre

Descendront vers les villes

Pour tout détruire et tout brûler

Et quand les hommes sont poussés par la colère

Ils font d’un chant de guerre, un chant de liberté

Aujourd’hui comme hier

Demain comme aujourd’hui

Zie je deze poster

Op mijn slaapkamermuur

Hij was een man

Een van deze mannen

Die niets meer te verliezen had

Ze dachten dat ze brood aan het zaaien waren

Maar hij duwde alleen stenen

Ze baden tevergeefs tot de hemel

Dus balden ze hun vuisten

Ze namen hun paarden en hun geweren mee

Bij zonsopgang zijn ze weg

Mannen die niets meer te verliezen hebben

Ga naar de stad

Om alles te vernietigen en af ​​te branden

Mannen met een boos hart

Roep een oorlogslied

Een lied van vrijheid

Hij slaapt nu

Onder een paar stenen van zijn land

Maar ik ken zijn naam en zijn gezicht

Zijn bekend bij alle mannen

Degenen die nooit verder zullen gaan

Armen gekruist in het stof

Oh !

Degenen wiens laatste ochtend het is

Zal niet voor niets vallen

Hun namen zullen luider zijn dan hun geweren

Ze zullen van land naar land vliegen

Mannen die niets meer te verliezen hebben

Daal af naar de steden

Om alles te vernietigen en af ​​te branden

Mannen met een boos hart

Zal een oorlogslied maken

Een lied van vrijheid

Zie je, vandaag net als gisteren

Morgen zoals vandaag

Mannen die niets meer te verliezen hebben

Daal af naar de steden

Om alles te vernietigen en af ​​te branden

En wanneer mannen worden gedreven door woede

Ze maken een lied van oorlog, een lied van vrijheid

Vandaag zoals gisteren

Morgen zoals vandaag