La drôle de fin - Sylvie Vartan

On s’est connus

C'était si bien

Qui aurait vu

Notre destin

On n’a pas su

Aller très loin

Le beau début

La drôle de fin

De plus en plus

Tu prends le train

Je ne sais plus

Quand tu reviens

Le beau début

La drôle de fin

Mais dis

Où vont-ils donc?

Les hommes quand ils s’en vont

Ne saura-t-on jamais

Quand ils nous abandonnent

Ils sont bien quelque part

Sur le quai d’une gare

Dans un café anglais

Un hôtel espagnol

Ne pleure plus

Laisse mes mains

On est fichus

On le sait bien

Le beau début

La drôle de fin

We hebben elkaar leren kennen

Het was zo goed

Wie zou het gezien hebben?

Ons lot

We wisten het niet

heel ver gaan

Het mooie begin

Het grappige einde

Meer en meer

Jij neemt de trein

ik weet het niet meer

Als je terugkomt

Het mooie begin

Het grappige einde

Maar zeg:

Waar gaan ze naartoe?

De mannen als ze vertrekken

Zullen we het ooit weten

Wanneer ze ons verlaten

Ze zijn ergens

Op een perron

In een Engels café

Een Spaans hotel

Niet huilen

laat mijn handen

Werden gedaan

We weten het goed

Het mooie begin

Het grappige einde