In Between - Sylvan

Rockets waiting to traverse the iron wall

Threateningly towering above it all

Targeting a homeland that’s about to change

Every house and every home is within range… and…

From those cold days soars a breath to touch her face

When, back here, she opens up the tempting case

What she reads unveils a feel she used to know

Bring back images from thirty years ago

Don’t you let it out!

When she was a child she often felt alone

Without family and always without love, without home

And she often wondered where to find her source

That’s when history was just about to take its course

In between those rockets she was not afraid

For there was no homeland to annihilate

When she puts the old article back inside

Once again she feels just like the orphaned child

Don’t you let it out!

Soldiers waiting to invade and governments who escalate

When psychopaths can play the boss and no-one cares of human loss

Raving nuclear armament, huge flattops, anti-aircraft tanks

And I can’t sort thing out, no, I can’t sort it, I can’t get it!

Troops intimidating us with wild testosteronic lust

And a child is sitting in between, my home, where deserts should be green

Will childhood innocence transform to something different?

How could I?

Nothing grows on wrong, nothing grows on right…

Nothing sees the day when it can not stand the night…

… and the situation starts to escalate…

… as bilateral tensions now exacerbate…

… diplomatic ties were broken off tonight…

… red alert proclaimed this morning nationwide…

Raketten die wachten om de ijzeren muur te doorkruisen

Dreigend torenhoog boven alles uit

Een thuisland targeten dat op het punt staat te veranderen

Elk huis en elk huis is binnen bereik... en...

Van die koude dagen stijgt een adem om haar gezicht aan te raken

Wanneer, hier terug, ze de verleidelijke koffer opent

Wat ze leest onthult een gevoel dat ze vroeger kende

Breng beelden terug van dertig jaar geleden

Laat het er niet uit komen!

Toen ze een kind was, voelde ze zich vaak alleen

Zonder familie en altijd zonder liefde, zonder thuis

En ze vroeg zich vaak af waar ze haar bron kon vinden

Dat was het moment waarop de geschiedenis op het punt stond zijn gang te gaan

Tussen die raketten was ze niet bang

Want er was geen thuisland om te vernietigen

Als ze het oude artikel er weer in stopt

Ze voelt zich weer net het weeskind

Laat het er niet uit komen!

Soldaten die wachten om binnen te vallen en regeringen die escaleren

Wanneer psychopaten de baas kunnen spelen en niemand iets geeft om menselijk verlies

Razende nucleaire bewapening, enorme flattops, luchtafweertanks

En ik kan dingen niet uitzoeken, nee, ik kan het niet sorteren, ik kan het niet krijgen!

Troepen die ons intimideren met wilde testosteronlust

En een kind zit tussen mijn huis, waar woestijnen groen zouden moeten zijn

Zal de onschuld uit de kindertijd veranderen in iets anders?

Hoe kon ik?

Niets groeit verkeerd, niets groeit goed...

Niets ziet de dag wanneer het de nacht niet kan uitstaan...

... en de situatie begint te escaleren ...

... nu de bilaterale spanningen toenemen...

… diplomatieke banden werden vannacht verbroken …

… rood alarm vanmorgen landelijk afgekondigd…