A Kind of Eden - Sylvan

Feel it faintly …

… feel it shyly … feel it ineffably

… feel it truly … feel it so silently

… feel it eternally and feel it expectantly

… feel it always

In a place that’s full of peace, where the calm surrounds me

Swim through liquid mysteries, drop the chains that bound me

In this place so clean and wild — free the world I leave behind

Sink into the deepest quiet — unchangeably I close my eyes

Please let me know you’ll understand, it’s not your fault I’m leaving

I’ll cry the tears for you, oh Dad, please let me reach my Eden

Disappear into thin air — a new leaf’s turned over

Vanish from the world out there, for the wind got colder

Pleasantly I found the truth guiding me back to my roots

Finally it leads me soon to origins where I belong

Voel het vaag...

… voel het verlegen … voel het onuitsprekelijk

… voel het echt … voel het zo stil

… voel het eeuwig en voel het verwachtingsvol

… voel het altijd

Op een plek vol rust, waar de rust me omringt

Zwem door vloeibare mysteries, laat de kettingen vallen die me vasthielden

Op deze plek zo schoon en wild — bevrijd de wereld die ik achterlaat

Zak weg in de diepste stilte — onveranderlijk sluit ik mijn ogen

Laat me alsjeblieft weten dat je het begrijpt, het is niet jouw schuld dat ik vertrek

Ik zal tranen voor je huilen, oh papa, laat me alsjeblieft mijn Eden bereiken

Verdwijnen in het niets — er is een nieuw blad omgedraaid

Verdwijn van de wereld daarbuiten, want de wind werd kouder

Aangenaam vond ik de waarheid die me terugleidde naar mijn roots

Eindelijk leidt het me snel naar de oorsprong waar ik thuishoor