That's Why It Hurts - Sylvan

I am searching for the silence, hear the sound of pouring rain

An insisting voice of nature as persistent as my pain

And I stare out of the window, see the rain clouds passing by

A continuous alternation as unstable as my life

It’s this everlasting echo, it’s this dreadful empty room

It surrounds me full of memories and frustration conquers soon

And why the hell I have to suffer when the wind speaks out your name

And in my egocentric vision — psychologically insane

I shed all my tears, alone in this world

But the longer I weep the more it burns

I whisper my pain, try to fill it with words

But you took them away, that’s why it hurts

Read the last words that you left me 'cos there’s nothing else to do

Seems as if I hear your voice so I look up, but where are you

Don’t know how long I can stand this — still your perfume in our bed

God, this emptiness will kill me if I’m not already dead

When I think of bygone moments — yearning water in my eyes

Still a lot I’d like to tell you, but I can not turn back time

And why the hell I have to suffer in this cruel and unfair world

And when the sun comes out to warm me it’s still cold and still it hurts

I shed all my tears, alone in this world

But the longer I weep the more it burns

I whisper my pain, try to fill it with words

But you took them away, that’s why it hurts

Why did it slip away And in the end just memories

Why did those blooming days discolour so synthetically

How should I see with my eyes

How should I know that all the things might die

How should I start to realise — now I know

How should I feel you’ll leave me

How should I know that I’m too blind to see

How should I know it’s too deep — now I know !

Ik zoek de stilte, hoor het geluid van stromende regen

Een aandringende stem van de natuur die even hardnekkig is als mijn pijn

En ik staar uit het raam, zie de regenwolken voorbij trekken

Een voortdurende afwisseling zo onstabiel als mijn leven

Het is deze eeuwige echo, het is deze vreselijke lege kamer

Het omringt me vol herinneringen en frustratie overwint snel

En waarom moet ik in godsnaam lijden als de wind je naam uitspreekt?

En in mijn egocentrische visie - psychologisch krankzinnig

Ik heb al mijn tranen gestort, alleen in deze wereld

Maar hoe langer ik huil, hoe meer het brandt

Ik fluister mijn pijn, probeer het te vullen met woorden

Maar je hebt ze weggehaald, daarom doet het pijn

Lees de laatste woorden die je me naliet, want er is niets anders te doen

Het lijkt alsof ik je stem hoor, dus ik kijk op, maar waar ben je?

Ik weet niet hoe lang ik dit kan uithouden - nog steeds je parfum in ons bed

God, deze leegte zal me doden als ik niet al dood ben

Als ik aan vervlogen momenten denk — verlangend water in mijn ogen

Ik zou je nog veel willen vertellen, maar ik kan de tijd niet terugdraaien

En waarom moet ik in godsnaam lijden in deze wrede en oneerlijke wereld?

En als de zon schijnt om me te verwarmen, is het nog steeds koud en doet het nog steeds pijn

Ik heb al mijn tranen gestort, alleen in deze wereld

Maar hoe langer ik huil, hoe meer het brandt

Ik fluister mijn pijn, probeer het te vullen met woorden

Maar je hebt ze weggehaald, daarom doet het pijn

Waarom is het weggeglipt En uiteindelijk alleen maar herinneringen?

Waarom verkleurden die bloeidagen zo synthetisch?

Hoe moet ik zien met mijn ogen?

Hoe moet ik weten dat alle dingen kunnen sterven?

Hoe moet ik beginnen te beseffen - nu weet ik het

Hoe moet ik me voelen dat je me verlaat

Hoe moet ik weten dat ik te blind ben om te zien?

Hoe moet ik weten dat het te diep is - nu weet ik het!