Given Used Forgotten - Sylvan

Seek emotional collisions

Live, we live through imprecisions

Need imaginable visions

To be vulnerable and so weak

Meet fragile indecisions

And see they’re making it worth to live…

No more weakness — I tried, restrained and kept it inside

Grew up and now that it’s time I can feel…

Hesitating dreams and empty promises

Kept it up but never knew what for

Lacking all those treasures that I used to miss

And then eventually to suffer more and more

Propagating spaces chasing feelings prophylactically away

Disgorging disinfected vacuums to stay

Holding back my tears it could not ease the pain

Always on the edge to lose it all

Waiting for the reasons but they never came

And while I waited I built up my proper wall

Isn’t it a paradox to hide and to avoid so sterilized

Which in the end you realize exactly is for what you strived

But now I’m giving in to visions that I tried to circumvent

And visualize my new experience for real … given, used, forgotten…

Apathetically sick and restrictive

Bureaucratically hollow and pale

An abstemious agent of victims

Agonizingly wrong it’ll fail

Meditative deliciously thoughtful

Melancholic poetically free

Just spontaneous sadness though painful

With a pinch of a powerful seed

Feed your soul with life — and you better believe it

Breathe it right inside so you know that you need it

Read your lines and find there’s no way to delete it

Deep within you hide…

Even while I listened could not hear the wind

Wasn’t there a light I did not see?

Always found an end before I could begin

What I saw reflecting wasn’t me

Crucified a moment for eternity

Spoke in words I could not understand

And I tried to find it — tried it desperately

But always saw it slipping through my hand

Zoek emotionele botsingen

Leef, we leven door onnauwkeurigheden

Denkbare visioenen nodig

Kwetsbaar en zo zwak zijn

Maak kennis met kwetsbare besluiteloosheid

En zie dat ze het de moeite waard maken om te leven...

Geen zwakte meer - ik heb het geprobeerd, in bedwang gehouden en binnen gehouden

Opgegroeid en nu het tijd is kan ik voelen...

Aarzelende dromen en loze beloften

Heb het volgehouden, maar wist nooit waarvoor

Ik miste al die schatten die ik vroeger miste

En om uiteindelijk steeds meer te lijden

Ruimtes propageren die gevoelens profylactisch wegjagen

Gedesinfecteerde stofzuigers uit de lucht halen om te blijven

Ik hield mijn tranen tegen, het kon de pijn niet verzachten

Altijd op het randje om alles te verliezen

Wachten op de redenen, maar ze kwamen nooit

En terwijl ik wachtte, bouwde ik mijn echte muur op

Is het niet een paradox om je te verbergen en zo gesteriliseerd te vermijden?

Wat je uiteindelijk realiseert dat het precies is waar je naar streefde

Maar nu geef ik toe aan visioenen die ik probeerde te omzeilen

En visualiseer mijn nieuwe ervaring echt... gegeven, gebruikt, vergeten...

Apathisch ziek en beperkend

Bureaucratisch hol en bleek

Een terughoudende agent van slachtoffers

Pijnlijk verkeerd het zal mislukken

Meditatief heerlijk bedachtzaam

Melancholisch poëtisch vrij

Gewoon spontaan verdriet hoewel pijnlijk

Met een snufje krachtig zaad

Voed je ziel met leven - en je kunt het maar beter geloven

Adem het recht van binnen in, zodat je weet dat je het nodig hebt

Lees je regels en ontdek dat je ze niet kunt verwijderen

Diep van binnen verberg je je...

Zelfs terwijl ik luisterde, kon ik de wind niet horen

Was er geen licht dat ik niet zag?

Altijd een einde gevonden voordat ik kon beginnen

Wat ik zag reflecteren, was ik niet

Een moment voor de eeuwigheid gekruisigd

Sprak in woorden die ik niet kon verstaan

En ik probeerde het te vinden - probeerde het wanhopig

Maar zag het altijd door mijn hand glippen