Black and White - Sylvan

Thoughts, sometimes sad and sometimes bright, once conceived won’t go away

With time, somehow cruel and volatile, they intensify

Somewhere they have reached her, unperceived, so faint, so quiet

And she is so fragile, like the vulnerable child that she keeps inside…

The paintings that you draw in your world, so easily they grace and they shine

A fancy from your childhood returned, but sometimes you just draw it black and

white

Dreams, sometimes shaded, sometimes light

Once they’re forged they fade away

At times, with a stroke of wing they fly off eternally…

The paintings that you draw in your world

So easily they grace and they shine

A fancy from your childhood returned

But sometimes you just draw it black and white

Stillness spreads out slowly, makes itself at home

In this house where she thrived, she now feels alone

Whispers from a foretime fill her heart with rain

Once somebody left here all the grief that never died away

Gedachten, soms droevig en soms helder, gaan niet weg als ze eenmaal zijn bedacht

Na verloop van tijd, op de een of andere manier wreed en vluchtig, intensiveren ze

Ergens hebben ze haar bereikt, onopgemerkt, zo zwak, zo stil

En ze is zo kwetsbaar, zoals het kwetsbare kind dat ze binnen houdt...

De schilderijen die je in je wereld tekent, zo gemakkelijk sieren ze en schitteren ze

Een fantasie uit je kindertijd keerde terug, maar soms teken je hem gewoon zwart en

wit

Dromen, soms in de schaduw, soms licht

Als ze eenmaal zijn gesmeed, vervagen ze

Soms vliegen ze met een vleugelslag voor eeuwig weg...

De schilderijen die je tekent in je wereld

Zo gemakkelijk sieren ze en schitteren ze

Een fantasie uit je jeugd keerde terug

Maar soms teken je het gewoon zwart-wit

Stilte verspreidt zich langzaam, voelt zich thuis

In dit huis waar ze het goed deed, voelt ze zich nu alleen

Gefluister uit een vroegere tijd vult haar hart met regen

Ooit verliet iemand hier al het verdriet dat nooit is weggeëbd