All These Years - Sylvan

In a corner of her head lies a known but dead-end place

Where the torments hunt her down since she found Pandora’s case

In her hand she holds a note

It was buried here all those painful years, all her life

… and it strikes her down!

As she sinks down on the floor, as she cries

Just to deplore the disgrace with tears on her face:

What have you done?

Why did you throw me away?

My dear, did I quite let you down?

And I thought I followed you through all these years…

My love, I was always around!

I was the cold wind

Brought you shivers of fears!

In her mind the time stands

Still and no sound can reach her ear

Singularity of sense… then the words just reappear

They were written long ago, soaked in tearfulness

A bitter consequence… even now

… and it strikes her down!

All the relics of this world

All the reasons they were kept in this case…

She screams in a rage

Mother, you lied!

How could you throw me away?

My dear, did I quite let you down?

And I thought I followed you through all these years…

My love, I was always around!

I was the cold wind, brought you shivers of fears!

Hold me, tight… enough for me now…

Lead me, right… enough for me now…

Know me, wise… enough for me now…

Show me, in sight…

In een hoek van haar hoofd ligt een bekende maar doodlopende plek

Waar de kwellingen haar achtervolgen sinds ze de zaak van Pandora vond

In haar hand houdt ze een briefje

Het is hier begraven al die pijnlijke jaren, haar hele leven

... en het valt haar op!

Terwijl ze op de grond zakt, terwijl ze huilt

Om de schande met tranen op haar gezicht te betreuren:

Wat heb je gedaan?

Waarom heb je me weggegooid?

Lieverd, heb ik je behoorlijk in de steek gelaten?

En ik dacht dat ik je al die jaren volgde...

Mijn liefde, ik was altijd in de buurt!

Ik was de koude wind

Kreeg je rillingen van angst!

In haar gedachten staat de tijd

Stil en geen geluid kan haar oor bereiken

De singulariteit van de zin... dan verschijnen de woorden gewoon weer

Ze zijn lang geleden geschreven, gedrenkt in tranen

Een bitter gevolg... ook nu nog

... en het valt haar op!

Alle relikwieën van deze wereld

Alle redenen waarom ze in dit geval zijn bewaard...

Ze schreeuwt van woede

Moeder, je hebt gelogen!

Hoe kon je me weggooien?

Lieverd, heb ik je behoorlijk in de steek gelaten?

En ik dacht dat ik je al die jaren volgde...

Mijn liefde, ik was altijd in de buurt!

Ik was de koude wind, bracht je rillingen van angst!

Houd me stevig vast... genoeg voor mij nu...

Leid me, juist... genoeg voor mij nu...

Ken me, wijs... genoeg voor mij nu...

Laat me zien, in zicht...