Путник милый - Сурганова и Оркестр

Путник милый, ты далече,

Но с тобой я говорю.

В небесах зажглися свечи

Провожающих зарю.

Путник мой, скорей направо G Dm

Обрати свой светлый взор,

Там живет дракон лукавый, E A

Мой властитель с давних пор.

Вот в пещере у дракона

Нет пощады, нет закона.

И висит на стенке плеть,

Чтобы песен мне не петь.

И дракон крылатый мучит,

Он меня смиренью учит.

Чтоб забыла детский смех,

Чтоб стала лучше всех.

Ты слишком уверен в своих руках, G Cm

Ты думаешь, хватит сил.

Нажатьем ладони бросать меня в прах

Гостеприимных могил.

И ты уверен в своих правах

Увенчивать и свергать.

Ты хочешь быть богом хотя бы в словах,

Огнем заливая снега.

Но, знаешь, твоя рука не сильней G# G

Той, что хранит меня.

И я, повинуясь одной лишь ей,

Стою, не боясь огня.

И я, лишь ей покоряясь одной, G Cm

Спокойно встречу твой взгляд.

Fm Cm

Мне жизнь возвратят за той стеной,

Где вечно сияет сад.

Путник милый, в город дальний

Унеси мои слова,

Чтобы сделался печальней

Тот, кем я еще жива…

Beste reiziger, je bent ver weg,

Maar ik praat tegen jou.

Kaarsen branden in de lucht

De dageraad zien.

Mijn reiziger, haast je naar rechts G Dm

Draai je heldere ogen

Er leeft een sluwe draak, E A

Mijn meester voor een lange tijd.

Hier in de drakengrot

Geen genade, geen wet.

En een zweep hangt aan de muur,

Zodat ik geen liedjes zing.

En de gevleugelde draak kwelt

Hij leert me nederigheid.

Om het gelach van kinderen te vergeten

Om de beste te worden.

Je bent te zelfverzekerd in je handen, G Cm

Je denkt dat je genoeg kracht hebt.

Druk op de palm van je hand om me in het stof te gooien

Gastvrije graven.

En je bent zeker van je rechten

Om te kronen en omver te werpen.

Wil je een god zijn, tenminste in woorden,

Vuur dat de sneeuw overstroomt.

Maar weet je, je hand is niet sterker dan G# G

Degene die me vasthoudt.

En ik, die alleen haar gehoorzaamde,

Ik sta zonder angst voor vuur.

En ik, mij alleen aan haar onderwerpend, G Cm

Ontmoet rustig je blik.

FM Cm

Ze zullen mijn leven teruggeven achter die muur,

Waar de tuin altijd straalt.

Beste reiziger, naar een verre stad

Neem mijn woorden weg

Om droeviger te worden

Degene die ik nog leef...