Путник - Сурганова и Оркестр

Путник милый, ты далече,

Но с тобою говорю.

В небесах зажглися свечи

Провожающих зарю.

Путник мой, скорей направо

Обрати свой светлый взор:

Здесь живет дракон лукавый,

Мой властитель с давних пор.

А в пещере у дракона

Нет пощады, нет закона.

И висит на стенке плеть,

Чтобы песен мне не петь.

И дракон крылатый мучит,

Он меня смиренью учит,

Чтоб забыла дерзкий смех,

Чтобы стала лучше всех.

Путник милый, в город дальний

Унеси мои слова,

Чтобы сделался печальней

Тот, кем я еще жива.

Beste reiziger, je bent ver weg,

Maar ik praat tegen jou.

Kaarsen branden in de lucht

De dageraad zien.

Mijn reiziger, haast je naar rechts

Draai je heldere blik:

Hier leeft de boze draak,

Mijn meester voor een lange tijd.

En in de drakengrot

Geen genade, geen wet.

En een zweep hangt aan de muur,

Zodat ik geen liedjes zing.

En de gevleugelde draak kwelt

Hij leert me nederigheid

Om de brutale lach te vergeten

Om de beste te worden.

Beste reiziger, naar een verre stad

Neem mijn woorden weg

Om droeviger te worden

Degene die ik nog leef.