Young Love - Sun Kil Moon

On cold November days don’t like to stray too far

Or even leave my bed, or put down my guitar

Or leave my master bedroom with it’s view

Overlooking the mountains

On dark December days, I think of all my friends

From Washington to Maine, New York to Sweden

And how we’ve all grown closer with years

Or how we’ve grown apart

Icicles fall from my roof, burning stove, piles of firewood

Will we meet again in Cold Brook Park

In Cold Brook Park

On January days I walk into the town

Once or twice a day some peace out here I’ve found

My clothes are wet with rain and mountain mist

Oh how I love the quiet

When February rains I’ve gone another year

Chasing perfect poems and trying them in your ear

But I’m losing the will to chase them anymore

Across those lonesome oceans

Running deer stops at a fence, sniffing at the flowering iris

Will we meet again in Cold Brook Park

Cold Brook Park

Ghosts inhabit my mountain home

They don’t frighten me, I sleep here alone

I shut out my friends, shut off the phone and

Late in the night I hear the echoes of young love

I walk downtown, saw her again

There on the corner, laughing with friends

The cool mountain air pinched her pink skin

And I walked on, aching with memories of young love

Youth walk by hand in hand

And there on the porch sits an old man

His back is tight, his splintered hands

And plain in his eyes, he envies the beauty of young love

Op koude novemberdagen wil je niet te ver dwalen

Of zelfs mijn bed verlaten, of mijn gitaar neerleggen

Of verlaat mijn hoofdslaapkamer met uitzicht

Uitzicht op de bergen

Op donkere decemberdagen denk ik aan al mijn vrienden

Van Washington tot Maine, New York tot Zweden

En hoe we met de jaren allemaal naar elkaar toe zijn gegroeid

Of hoe we uit elkaar zijn gegroeid

IJspegels vallen van mijn dak, brandende kachel, stapels brandhout

Zien we elkaar weer in Cold Brook Park?

In Cold Brook Park

Op januari-dagen loop ik de stad in

Een of twee keer per dag heb ik hier wat rust gevonden

Mijn kleren zijn nat van de regen en bergmist

Oh wat hou ik van de stilte

Als februari regent, ben ik weer een jaar weg

Perfecte gedichten najagen en ze in je oor proberen

Maar ik verlies de wil om ze nog langer te achtervolgen

Over die eenzame oceanen

Rennend hert stopt bij een hek en snuffelt aan de bloeiende iris

Zien we elkaar weer in Cold Brook Park?

Cold Brook Park

Geesten bewonen mijn berghuis

Ze maken me niet bang, ik slaap hier alleen

Ik sluit mijn vrienden uit, zet de telefoon uit en

Laat in de nacht hoor ik de echo's van jonge liefde

Ik loop naar het centrum, zag haar weer

Daar op de hoek, lachend met vrienden

De koele berglucht kneep in haar roze huid

En ik liep door, pijn van de herinneringen aan jonge liefde

Jongeren lopen hand in hand

En daar op de veranda zit een oude man

Zijn rug is strak, zijn versplinterde handen

En duidelijk in zijn ogen, hij benijdt de schoonheid van jonge liefde