I Can't Live Without My Mother's Love - Sun Kil Moon

I can live with the sky falling out from above

I can live with your scorn, your sourness, your smug

I can live growing old alone if push comes to shove

But I can’t live without my mother’s love

I can live flying around at an impossible pace

I can live with the bad etiquette that’s fallen on this place

I can live with anything you got to throw in my face

But I can’t live without my mother’s embrace

My mother is seventy-five

She’s the closest friend that I have in my life

Take her from me, I’ll break down and bawl

And wither away like old leaves in the fall

You can be cruel all you want, talk bad on my brothers

Shoot me full of holes and I won’t be bothered

Judge me for my ways and my slew of ex-lovers

But don’t ever dare say a bad word about my mother

When she’s gone, I’ll miss our slow easy walks

Playing Scrabble to the chimes of the grandfather clock

I’ll even miss the times that we fought

But mostly, I’ll miss being able to call her and talk

I can live without watching the classical fights

I can live without a lover beside me at night

I can live without what you might call a charmed life

But I can’t live without my mother providing her light

My mother is seventy-five

One day, she won’t be here to hear me cry

When the day comes for her to let go

I’ll die off like a lemon tree in the snow

When the day comes for her to leave

I won’t have the courage to sort through her things

With my sisters and all our memories

I cannot bear all the pain it will bring

Ik kan leven met de lucht die van boven naar beneden valt

Ik kan leven met je minachting, je zuurheid, je zelfvoldaanheid

Ik kan alleen oud worden als het erop aankomt

Maar ik kan niet leven zonder de liefde van mijn moeder

Ik kan leven in een onmogelijk tempo rondvliegen

Ik kan leven met de slechte etiquette die op deze plek is gevallen

Ik kan leven met alles wat je in mijn gezicht kunt gooien

Maar ik kan niet leven zonder de omhelzing van mijn moeder

Mijn moeder is vijfenzeventig

Ze is de beste vriendin die ik in mijn leven heb

Neem haar van mij, ik zal instorten en brullen

En verdorren als oude bladeren in de herfst

Je kunt wreed zijn zoveel je wilt, slecht praten over mijn broers

Schiet me vol gaten en ik zal niet worden gehinderd

Beoordeel me op mijn manieren en mijn hele reeks ex-geliefden

Maar durf nooit een slecht woord over mijn moeder te zeggen

Als ze weg is, zal ik onze langzame gemakkelijke wandelingen missen

Scrabble spelen op het klokkenspel van de staande klok

Ik zal zelfs de keren dat we vochten missen

Maar vooral zal ik het missen om haar te kunnen bellen en te praten

Ik kan leven zonder naar de klassieke gevechten te kijken

Ik kan 's nachts zonder minnaar naast me leven

Ik kan leven zonder wat je een gecharmeerd leven zou kunnen noemen

Maar ik kan niet leven zonder dat mijn moeder haar licht geeft

Mijn moeder is vijfenzeventig

Op een dag zal ze hier niet zijn om me te horen huilen

Wanneer de dag komt dat ze loslaat

Ik sterf als een citroenboom in de sneeuw

Wanneer de dag komt dat ze weggaat

Ik zal niet de moed hebben om haar spullen te doorzoeken

Met mijn zussen en al onze herinneringen

Ik kan niet alle pijn verdragen die het zal brengen