The Possum - Sun Kil Moon

Yesterday, I was working in my yard when I saw a possum

Swinging in the foothills and he was all beat up and hobbling

I got a closer look and his foot was mangled

I was woken up earlier by what I thought was the cat tangled

But it was him who got it bad from the cat that night

Slowly down the hill when he slipped under the fence

I brought myself up to check him out;

he found a nook under the air conditioner

I pointed him out to Caroline, she crouched down and he was shaking and full of

fear

And when she stood up, I asked, «Baby, why you crying?»

She said, «Because he’s cute and he’s down there and he’s dying»

I went up to my room and I got a call from Justin

He was in San Francisco and Godflesh was playing

Caroline drove me halfway there where I met Tony

And we drove to the city and we parked out in front of the DNA

Justin and us, we had some laughs and we took photographs backstage

And our guts were protruding and all of them and we just kept laughing and

laughing

and laughing and laughing and laughing and laughing and laughing

Laughing and laughing and laughing and laughing and laughing and laughing and

laughing

Laughing and laughing and laughing and laughing and laughing and laughing and

laughing

Laughing and laughing and laughing and laughing and laughing and laughing and

laughing

And when Godflesh took the stage, Tony and I, we stood there floored

Drum machines hammered and feedback blazed

For a moment, everybody grew silent

While Justin tuned his guitar;

like a church, it got so quiet

Just for a minute, and then they all soared together

Like a car off a cliff, we crashed and burned over and over and again and again

They threw hard vicious guttural B-flats that shook their opponent

Like a tough Roberto «Hands of Stone"Durán in the seventh round

Davey Moore June 16, 1983

Godflesh ran that line like an early Mark «Gator» Rogowski

Justin lunged at the mic like a hungry great white

He was on fire, giving it everything he had and killing it that night!

Tearing out his prey and it came to a screeching halt

A relentless and beautiful voice, a 70 minute assault

And then he bowed down and he set his seven string electric guitar down

And screeched to holy hell and they disappeared and off went the crowd

Then we had pizza and I came back to my apartment in the city

Until 4AM, I watched movies and my ears were ringing

And I called Caroline out at the house

We talked about the concert, about the possum down in the nook

And the ocean air came through my window

And the sound of foghorns, and then when I woke

Godflesh was down in LA

Tony had an open house that day

And I looked out at Sausalito

And Caroline was on her way back from Lake Tahoe

I got a call from Paolo Sorrentino

I’d be off to Switzerland in a week or so

Caroline came home that night and we had dinner and watched HBO

And I’m grateful for her love and for my friends

And to have seen the possum walk its last walk among the ivy

I want to grow old and to walk the last walk

Knowing that I, too, gave it everything I got

But again it’s all roadblocks and all obstacles I fought

For to live another day is much better than to not

And I’d like to die with music in my ears

The piano of Maurice Ravel or Godflesh’s guttural growls from hell

The sound that evokes good memories of being young and able to get around

And I’d like Caroline beside me

That old possum lost the fight

His sad, black eyes;

what a thing to see on a glowing Easter Sunday

But that rodent was loved and he’s still thought of

Church bells rang that day

I remember hearing them in the afternoon just as we left

He had to have heard them too

Gisteren was ik aan het werk in mijn tuin toen ik een opossum zag

Zwaaiend in de uitlopers en hij was helemaal in elkaar geslagen en strompelde

Ik heb van dichterbij gekeken en zijn voet was verminkt

Ik werd eerder gewekt door wat ik dacht dat de kat was die in de knoop zat

Maar hij was degene die het die nacht slecht kreeg van de kat

Langzaam de heuvel af toen hij onder het hek door gleed

Ik bracht mezelf naar voren om hem te bekijken;

hij vond een hoekje onder de airconditioner

Ik wees hem naar Caroline, ze hurkte neer en hij trilde en was vol van...

angst

En toen ze opstond, vroeg ik: "Schat, waarom huil je?"

Ze zei: "Omdat hij schattig is en hij daar beneden is en stervende is"

Ik ging naar mijn kamer en kreeg een telefoontje van Justin

Hij was in San Francisco en Godflesh speelde

Caroline bracht me tot halverwege waar ik Tony ontmoette

En we reden naar de stad en parkeerden voor het DNA

Justin en wij, we hebben gelachen en we hebben backstage foto's gemaakt

En onze ingewanden staken naar voren en allemaal en we bleven maar lachen en

lachend

en lachen en lachen en lachen en lachen en lachen

Lachen en lachen en lachen en lachen en lachen en lachen en

lachend

Lachen en lachen en lachen en lachen en lachen en lachen en

lachend

Lachen en lachen en lachen en lachen en lachen en lachen en

lachend

En toen Godflesh het podium betrad, Tony en ik, stonden we daar gevloerd

Drummachines gehamerd en feedback geblazen

Even werd iedereen stil

Terwijl Justin zijn gitaar stemde;

als een kerk, werd het zo stil

Heel even, en toen vlogen ze allemaal samen

Als een auto van een klif crashten en brandden we keer op keer en opnieuw en opnieuw

Ze gooiden harde, gemene B-flats die hun tegenstander deden schudden

Als een stoere Roberto «Hands of Stone"Durán in de zevende ronde

Davey Moore 16 juni 1983

Godflesh voerde die regel uit als een vroege Mark «Gator» Rogowski

Justin sprong als een hongerige witte naar de microfoon

Hij stond in brand, gaf het alles wat hij had en vermoordde het die nacht!

Hij rukte zijn prooi uit en hij kwam gillend tot stilstand

Een meedogenloze en mooie stem, een aanval van 70 minuten

En toen boog hij en zette hij zijn zevensnarige elektrische gitaar neer

En schreeuwden naar de heilige hel en ze verdwenen en daar ging de menigte

Daarna aten we pizza en kwam ik terug naar mijn appartement in de stad

Tot 4 uur 's nachts keek ik films en mijn oren suizen

En ik belde Caroline bij het huis

We spraken over het concert, over de buidelrat in het hoekje

En de zeelucht kwam door mijn raam

En het geluid van misthoorns, en toen ik wakker werd

Godflesh was in LA

Tony had die dag open huis

En ik keek uit op Sausalito

En Caroline was op de terugweg van Lake Tahoe

Ik werd gebeld door Paolo Sorrentino

Ik zou over een week of zo naar Zwitserland gaan

Caroline kwam die avond thuis en we hebben gegeten en HBO gekeken

En ik ben dankbaar voor haar liefde en voor mijn vrienden

En om de buidelrat zijn laatste wandeling tussen de klimop te hebben zien lopen

Ik wil oud worden en de laatste wandeling lopen

Wetende dat ook ik alles heb gegeven wat ik heb

Maar nogmaals, het zijn allemaal wegversperringen en alle obstakels die ik heb gevochten

Want nog een dag leven is veel beter dan niet

En ik zou graag willen sterven met muziek in mijn oren

De piano van Maurice Ravel of het keelgeluid van Godflesh gromt uit de hel

Het geluid dat goede herinneringen oproept aan jong zijn en zich kunnen verplaatsen

En ik zou graag Caroline naast me willen hebben

Die oude buidelrat verloor het gevecht

Zijn droevige, zwarte ogen;

wat een ding om te zien op een stralende Paaszondag

Maar dat knaagdier was geliefd en er wordt nog steeds aan hem gedacht

Kerkklokken luidden die dag

Ik herinner me dat ik ze 's middags hoorde, net toen we vertrokken

Hij moet ze ook hebben gehoord