Birds Of Flims - Sun Kil Moon

Damn if I didn’t

just go walking and find some horses

A man-made lake and some trolls

Came back to my room all covered in sweat

Here at the Swiss Waldhaus Hotel

Filled out an application for a work visa

For Japan and Australia

It’s been a few weeks since I’ve left home

And I feel out of place

And out of my element

I work from 7 at night

Until 5 AM when the AD says «Wrap»

And a runner named Fabio flashlights me back to my hotel before the sun comes up

Then I get in my bed and talk with my girl on the phone to the birds chirping

How the hell did I end up playing myself in an Italian film

Set in a ski town in Switzerland?

Damn if I didn’t just go walking the Alps all alone on my night off

I felt like Jimmy Page walking the mountains out behind Aleister Crowley’s house

But it was too dark, and it got so cold

That I turned back around

Came back to my room, read Graham Nash’s Wild Tales

Til I fell asleep to the sound

The sound of the birds

The birds of

Flims

Yeah I’ve asked around

But nobody knows the names of 'em

Of the birds

The birds of Flims

Yeah I’ve asked around

But nobody knows the names of 'em

Damn if I didn’t just go walking down the road

When a girl named Veronica stopped me

She said she was from Milan and that she recognized me from the film

And that today was her birthday

We talked a little bit

But there was barrier

And she went one way and I went the other

And I walked along the dandelions and down to market

Where I bought her some flowers

On the way back to my hotel

I left them in the lobby of hers, with a note

«Veronica, happy birthday — Mark»

And when I saw her again on the set

She said «Grazie», and I could tell that the gesture

Had touched her heart

Damn if I didn’t go to dinner last night with Paul

But his throat was sore

And I could see that he was feeling ill

He spends more time on the set than I do

And it’s cold out there

And the last two days, he was playing Hitler

I could see he was grappling with that

And I felt bad, and I gave him some words of support

And we talked about John Hughes movies,

home ownership

And the cost of living in San Francisco and New York

And damn if I didn’t go out later with a set dresser or something like that

Named Cipriana

We talked for four hours at a bar down the street

And the music was terrible

But yeah, I liked her, kinda

She’d been with someone for four or five years

And I kinda figured that anyhow, and told her «Well, so have I»

And that made life easier for both of us

And I walked her drunk ass back to her room

And like a gentleman, I didn’t try

And I went to my room

I looked down at the water fountain

From my balcony I felt

The surrealness of my surroundings

I got in my bed

Looked up at the baby blue ceilings above

And thought of my home

And my girl

And I ached for her love

Damn when it all ended

If I didn’t have them fly me out

To New Orleans

Where I saw kitty cats sleeping on porches

And drank real iced tea for the first time in six to eight weeks

And it was nice not to have to walk down that awkward path again

And not to have to yell or to holler

About eating pasta pomodoro for the 38th time in a month

Or that the price of knit hats was 60 Swiss fuckin' francs

Damn if I didn’t go walking the next afternoon

Down Oretha Castle Haley

Where I ate a catfish lunch at Cafe Reconcile

With a side of macaroni and cheese

And cornbread and collard greens

Saw it advertised on channel 99

The public access channel

And I walked across the street to a gym

And I watched two fighters spar

And I talked to them during their break

While they sipped on their Snapple

And I thought, what is life if not a fight?

Or a test of will and grace

Some would match it by throwing bombs like Mike Tyson

But some, like Pernell, are slippery and win cleverly

Some are fearless like Arturo Gatti

But like Henry Akinwande

Some of them buckle and stall

When the going gets tough, with much due respect

Some of them break down and cry

Like Oliver «The Atomic Bomb» McCall

Life’s a chess game for all of us

Hit, don’t be hit, jabbing and hooking and feigning and bobbing and weaving

And the fighters got back in the ring

I thought of my own fight in life

And it was time to be leaving

And damn if I didn’t go to the airport

And fly up to Cleveland, Ohio

I had dinner at Sylvester’s in North Canton with my girlfriend and her friends

And for the first time in a while

I was surrounded by genuine smiles (

beautiful smiles

There at the table with all of them, I felt content

And grounded and rooted again

Then was dropped off to face the hardships

Of a single mom who happens to be one of my closest and dearest friends

Fell asleep in her spare room to the sound of crop dusters

And cars on the highway

Zooming back to my roots where unconditional love

Rules over everything

And I could no longer hear the birds of Flims

Verdomme als ik dat niet deed

ga gewoon wandelen en zoek een paar paarden

Een door mensen gemaakt meer en enkele trollen

Kwam terug naar mijn kamer, helemaal bedekt met zweet

Hier in het Zwitserse Waldhaus Hotel

Een aanvraag voor een werkvisum ingevuld

Voor Japan en Australië

Het is een paar weken geleden dat ik het huis uit ben gegaan

En ik voel me niet op mijn plaats

En niet in mijn element

Ik werk vanaf 7 uur 's nachts

Tot 05.00 uur wanneer het AD 'Wrap' zegt

En een hardloper genaamd Fabio zaklampen brengt me terug naar mijn hotel voordat de zon opkomt

Dan stap ik in mijn bed en praat met mijn meisje aan de telefoon tegen de fluitende vogels

Hoe ben ik in godsnaam in een Italiaanse film terechtgekomen?

Gelegen in een skistad in Zwitserland?

Verdomme als ik op mijn vrije avond niet alleen de Alpen zou gaan bewandelen

Ik voelde me net Jimmy Page die door de bergen liep achter het huis van Aleister Crowley

Maar het was te donker en het werd zo koud

Dat ik me omdraaide

Kwam terug naar mijn kamer, lees Graham Nash's Wild Tales

Tot ik in slaap viel met het geluid

Het geluid van de vogels

de vogels van

Flims

Ja ik heb rondgevraagd

Maar niemand kent de namen van 'em

Van de vogels

De vogels van Flims

Ja ik heb rondgevraagd

Maar niemand kent de namen van 'em

Verdomme als ik niet gewoon over de weg ging lopen

Toen een meisje genaamd Veronica me stopte

Ze zei dat ze uit Milaan kwam en dat ze me herkende van de film

En dat vandaag haar verjaardag was

We hebben een beetje gepraat

Maar er was een barrière

En zij ging de ene kant op en ik de andere

En ik liep langs de paardebloemen en naar de markt

Waar ik bloemen voor haar heb gekocht

Op de terugweg naar mijn hotel

Ik heb ze achtergelaten in de lobby van haar, met een briefje

«Veronica, gefeliciteerd met je verjaardag — Mark»

En toen ik haar weer op de set zag

Ze zei «Grazie», en ik kon zien dat het gebaar

Had haar hart geraakt

Verdomme als ik gisteravond niet met Paul ben gaan eten

Maar zijn keel deed pijn

En ik kon zien dat hij zich ziek voelde

Hij brengt meer tijd op de set door dan ik

En het is koud daarbuiten

En de laatste twee dagen speelde hij Hitler

Ik zag dat hij daarmee worstelde

En ik voelde me slecht, en ik gaf hem een ​​paar woorden van steun

En we hadden het over John Hughes-films,

eigenwoningbezit

En de kosten van levensonderhoud in San Francisco en New York

En verdomd als ik later niet uit zou gaan met een dressoir of iets dergelijks

genaamd Cipriana

We hebben vier uur gepraat in een bar verderop in de straat

En de muziek was verschrikkelijk

Maar ja, ik vond haar leuk, een beetje

Ze was al vier of vijf jaar bij iemand

En ik begreep dat hoe dan ook, en zei tegen haar: "Nou, ik ook"

En dat maakte het leven voor ons allebei gemakkelijker

En ik liep met haar dronken kont terug naar haar kamer

En als een heer heb ik het niet geprobeerd

En ik ging naar mijn kamer

Ik keek naar de waterfontein

Vanaf mijn balkon voelde ik

Het surrealisme van mijn omgeving

Ik ben in mijn bed gestapt

Keek omhoog naar de babyblauwe plafonds hierboven

En dacht aan mijn huis

En mijn meisje

En ik smachtte naar haar liefde

Verdomme toen het allemaal eindigde

Als ik ze niet had laten vliegen,

Naar New Orleans

Waar ik kattenkatten op veranda's zag slapen

En voor het eerst in zes tot acht weken echte ijsthee gedronken

En het was fijn om niet meer dat lastige pad te hoeven bewandelen

En niet te hoeven schreeuwen of te schreeuwen

Over het eten van pasta pomodoro voor de 38e keer in een maand

Of dat de prijs van gebreide mutsen 60 Zwitserse franken was

Verdomme als ik de volgende middag niet ging wandelen

Beneden Oretha Castle Haley

Waar ik een meervallunch at bij Cafe Reconcile

Met een kant van macaroni en kaas

En maisbrood en boerenkool

Zag het geadverteerd op kanaal 99

Het openbare toegangskanaal

En ik liep de straat over naar een sportschool

En ik zag twee vechters sparren

En ik sprak met ze tijdens hun pauze

Terwijl ze aan hun Snapple nipten

En ik dacht: wat is het leven als het geen gevecht is?

Of een test van wil en genade

Sommigen zouden het evenaren door bommen te gooien, zoals Mike Tyson

Maar sommigen, zoals Pernell, zijn glad en winnen slim

Sommige zijn onverschrokken, zoals Arturo Gatti

Maar zoals Henry Akinwande

Sommigen van hen knikken en blokkeren

Als het moeilijk wordt, met veel respect

Sommigen van hen storten in en huilen

Zoals Oliver "The Atomic Bomb" McCall

Het leven is een schaakspel voor ons allemaal

Raak, laat je niet raken, prikken en haken en veinzen en dobberen en weven

En de vechters kwamen terug in de ring

Ik dacht aan mijn eigen gevecht in het leven

En het was tijd om te vertrekken

En verdomd als ik niet naar het vliegveld ging

En vlieg naar Cleveland, Ohio

Ik heb gegeten bij Sylvester's in Noord-Canton met mijn vriendin en haar vrienden

En voor het eerst sinds een tijdje

Ik was omringd door oprechte glimlachen (

mooie glimlach

Daar aan tafel met ze allemaal, voelde ik me tevreden

En weer geaard en geworteld

Toen werd afgezet om de ontberingen het hoofd te bieden

Van een alleenstaande moeder die toevallig een van mijn beste en beste vrienden is

Viel in slaap in haar logeerkamer met het geluid van poetsdoeken

En auto's op de snelweg

Terugzoomen naar mijn roots waar onvoorwaardelijke liefde

Regels over alles

En ik kon de vogels van Flims niet meer horen