The Surface - Suffocate for Fuck Sake

From being home alone with my siblings, we sometimes stayed at our dad‘s home

who‘s met someone new, and then back with our mom.

That period is really dizzy

when I think back about it.

But I know that this is where the anxiety start,

and I felt that there is something wrong with the drinking, and with alcohol.

I was very ashamed and when she started to disappear in the evenings …

at that time you didn‘t have cellphones, only your home phone.

So,

when it rang and someon was looking for my mother, I always said like «…no

she is in th shower, she is in the bath, she is out shopping».

I became her

defense lawyer and I always protected her so I did not have to tell anyone

Thou, apart from being ashamed to death is that I liked the idea of that other

people thought my mother always was funny, always fun-loving and perky.

In that way, I kind of could keep that picture of her somewhere if you didn‘t

«out» her.

So, the surface was always perfect, but inside everything was a mess

A velvet life on the outside

We switch roles

A husk of a mother

Crawling down a pitch black hole

You pray for forgiveness

And laughs it off

Alone in the window

Will you come home?

Van alleen thuis zijn met mijn broers en zussen, we verbleven soms bij onze vader thuis

die een nieuw iemand heeft ontmoet, en dan terug bij onze moeder.

Die periode is echt duizelig

als ik eraan terugdenk.

Maar ik weet dat dit is waar de angst begint,

en ik voelde dat er iets mis was met het drinken en met alcohol.

Ik schaamde me heel erg en toen ze 's avonds begon te verdwijnen...

in die tijd had je geen mobiele telefoon, alleen je huistelefoon.

Dus,

toen het ging en iemand op zoek was naar mijn moeder, zei ik altijd "...nee"

ze staat onder de douche, ze is in bad, ze is aan het winkelen».

Ik werd haar

advocaat en ik heb haar altijd beschermd, zodat ik het aan niemand hoefde te vertellen

Jij, behalve dat je je dood schaamt, is dat ik het idee van die andere leuk vond

mensen vonden mijn moeder altijd grappig, altijd grappig en parmantig.

Op die manier zou ik die foto van haar ergens kunnen bewaren als je dat niet deed

haar «uit».

Dus het oppervlak was altijd perfect, maar van binnen was alles een puinhoop

Een fluwelen leven aan de buitenkant

We wisselen van rol

Een schil van een moeder

Door een pikzwart gat kruipen

Je bidt om vergeving

En lacht het weg

Alleen in het venster

Kom je thuis?