Behind the Door - Suffocate for Fuck Sake

Behind the door, another broken door

There‘s someone inside

As I bend my knee

I give my life to thee

Opressor, enabler

Fuel to the fire

A collector of grinded teeth

Sovereign of tears

When I get out there, I remember that there was a well-dressed person that I

had never seen before, there wre aslo two bigger guys.

One sat in my armchair

and two sat in my sofa.

It was almost lik in a movie.

It was so damn

uncomfortable and I was so scared and they looked at me and saw that I was

really scared.

They had guns and it was something completely new to me,

I had never come in contact with guns before and that type of people.

So I had a panic attack and started to cry, I was completely broke and they

told me «you have two weeks, otherwise something very bad will happen»

After they had left the only thing I felt was, god I am glad my friends haven‘t

arrive yet, they will come soon and I will not have to feel this way.

When they do I can go into my little bubble again, and they came shortly

afterwards and then it was just a matter of wearing a mask and «hello guys,

i’m so glad you came» we sat down and did our thing, and I didn‘t tell them of

course

When they left, I lay down and thought to myslef that I have to solve this now,

what am I doing.

Everything about this mess of loans… the gang behind it… it

was the most uncontrollable thing that had ever happened in my whole life

Is there a way out?

Sun sets, skies are black

Would things be different

If I could try again?

Pretend and seal the mask

I managed in different ways to scrape together this money so that I could pay

them off.

Even when I was about to hand over the money, I thought «I never want

to end up in this situation again I have never been so scared in my whole life.

Now I have to figure this out, it has to end "

Despite that, I started playing again a couple of months later.

Apparently

there is always a new bottom… you think you have reached your bottom but there

is always a new bottom.

Now that I look back on it, and feel that fear when I

was in the bathroom and I hear that someone is in my apartment… and everything

with the guns… that after only a few months I thought to myself,

I probably just had some bad luck

Achter de deur, nog een kapotte deur

Er is iemand binnen

Terwijl ik mijn knie buig

Ik geef mijn leven aan u

Onderdrukker, aanjager

Brandstof op het vuur

Een verzamelaar van geslepen tanden

Soeverein van tranen

Als ik daar uitstap, herinner ik me dat er een goedgeklede persoon was die ik

nog nooit eerder had gezien, waren er ook twee grotere jongens.

Een zat in mijn leunstoel

en twee zaten in mijn bank.

Het was bijna zoals in een film.

Het was zo verdomd

ongemakkelijk en ik was zo bang en ze keken me aan en zagen dat ik

echt bang.

Ze hadden geweren en het was iets compleet nieuws voor mij,

Ik was nog nooit in aanraking gekomen met wapens en dat soort mensen.

Dus ik kreeg een paniekaanval en begon te huilen, ik was helemaal blut en ze

vertelde me «je hebt twee weken, anders gebeurt er iets heel ergs»

Nadat ze vertrokken waren, voelde ik me alleen maar god, ik ben blij dat mijn vrienden dat niet hebben gedaan

komen, zullen ze snel komen en ik hoef me niet zo te voelen.

Als ze dat doen, kan ik weer in mijn kleine bubbel gaan, en ze kwamen snel

daarna en toen was het gewoon een kwestie van een masker dragen en "hallo jongens,

ik ben zo blij dat je gekomen bent» we gingen zitten en deden ons ding, en ik heb ze niet verteld

Cursus

Toen ze vertrokken, ging ik liggen en dacht bij mezelf dat ik dit nu moest oplossen,

wat ben ik aan het doen.

Alles over deze puinhoop van leningen ... de bende erachter ... het

was het meest oncontroleerbare dat ooit in mijn hele leven was gebeurd

Is er een uitweg?

De zon gaat onder, de lucht is zwart

Zouden de dingen anders zijn?

Als ik het opnieuw zou kunnen proberen?

Doe alsof en sluit het masker af

Het is me op verschillende manieren gelukt om dit geld bij elkaar te scharrelen, zodat ik kon betalen

ze af.

Zelfs toen ik op het punt stond het geld te overhandigen, dacht ik: «Ik wil nooit»

om weer in deze situatie te belanden, ben ik in mijn hele leven nog nooit zo bang geweest.

Nu moet ik dit uitzoeken, het moet eindigen "

Desondanks begon ik een paar maanden later weer te spelen.

Blijkbaar

er is altijd een nieuwe bodem ... je denkt dat je je bodem hebt bereikt, maar daar

is altijd een nieuwe bodem.

Nu ik erop terugkijk en die angst voel wanneer ik

was in de badkamer en ik hoor dat er iemand in mijn appartement is... en alles

met de geweren... dat ik al na een paar maanden bij mezelf dacht,

Ik heb waarschijnlijk gewoon pech gehad