Eucharist - Stephen Duffy

I was born in poverty but when I was about nineteen

I wrote a song called 'Kiss Me', and soon it was pay day

A terraced house in that country, I thought that would do for me

It’s seemed to be the lilac time, but when the lilac died

I went back to town and cried, I need someone who’ll always love me

The day after someone dies, waking little lesser lies

Why do the wicked seem to survive, Eucharistain song

We’re little more alone, the moments took that were never known

They’ll never see my happy home, you see them everyday

I know you want to say, you won’t forget we’ll always love you

When you’re young and you fall down and cry

When you’re old and you fall down and died

I am in between, there will never be

Anywhere or sincere with anyone that I find dear

Checking in around twilight, the hotel where we board the tonight

I run a path and pack some books, which we will embrace

Told me that your father died, when you buried him you cried

You’re sorry and you are surprised, he died and you were born

So you don’t have to mourn, live your life alone, always love you

Love you, I love you, I love you, I love you, I love you

Ik ben in armoede geboren, maar toen ik ongeveer negentien was,

Ik schreef een nummer genaamd 'Kiss Me', en al snel was het betaaldag

Een rijtjeshuis in dat land, ik dacht dat dat wel wat voor mij zou zijn

Het leek de tijd van de seringen te zijn, maar toen de sering stierf

Ik ging terug naar de stad en huilde, ik heb iemand nodig die altijd van me zal houden

De dag nadat iemand sterft, kleine leugens wakker maken

Waarom lijken de goddelozen te overleven, Eucharistielied?

We zijn een beetje meer alleen, de momenten duurden die nooit bekend waren

Ze zullen mijn gelukkige huis nooit zien, je ziet ze elke dag

Ik weet dat je wilt zeggen dat je niet zult vergeten dat we altijd van je zullen houden

Als je jong bent en je valt en huilt

Wanneer je oud bent en je valt en sterft

Ik zit er tussenin, zal er nooit zijn

Overal of oprecht met iedereen die ik dierbaar vind

Inchecken rond de schemering, het hotel waar we vanavond aan boord gaan

Ik ren een pad en pak wat boeken in, die we zullen omarmen

Vertelde me dat je vader stierf, toen je hem begroef, huilde je

Het spijt je en je bent verrast, hij stierf en jij werd geboren

Je hoeft dus niet te rouwen, je leven alleen te leven, altijd van je te houden

Ik hou van je, ik hou van je, ik hou van je, ik hou van je, ik hou van je