Я тот - Стен, Марсель

Холодным серебром с неба падает дождь,

Ты меня ждешь или это ложь?

Дрожь по телу перед каждой нашей встречей.

Знаешь, а так немного легче.

Знаешь, я стал видеть меньше света.

Знаешь, я стал ненавидеть лето.

Помнишь, каким я был прежде,

А я все тот же, только пошире одежда.

И другие краски и уже под кожей.

И они мне теперь всего на свете дороже.

На запястье буквы твоего имени.

Если вскроюсь, значит вычеркну их.

Значит перечеркну, все что было в раз,

И уйду в пустоту зеленых глаз.

Честных фраз.

Ты опасная очень,

И я не верю до сих пор, что это все закончено.

Припев:

Я тот, кто тобою дышит.

Я тот, о ком ты не знаешь.

Я тот, кто тебя слышит, когда ты засыпаешь.

Я тот, кто тобою дышит.

Я тот, о ком ты не знаешь.

Я тот, кто тебя слышит, когда ты засыпаешь.

Чувствуя во сне твоих губ тепло,

Я не могу поверить, что это все со мною.

Летит облаком сигаретный дым,

А я опять рисую в памяти эти картины.

Те что были тогда, а что будет не знаю.

Вспоминаю о тебе моя родная

Каждую минуту, когда трудно.

Когда легко, считаю эти минуты.

Когда грустно и хочется плакать

Прижимаю к груди твою фотографию.

Это все, что осталось со мною от тебя,

Нас разделили мили и города.

На FM волнах я не слышу твой голос,

Но в моем плеере твоих пять полос.

Мое время вода, мои мысли песок,

Но я тот, кто помнит это все.

Припев:

Я тот, кто тобою дышит.

Я тот, о ком ты не знаешь.

Я тот, кто тебя слышит, когда ты засыпаешь.

Я тот, кто тобою дышит.

Я тот, о ком ты не знаешь.

Я тот, кто тебя слышит, когда ты засыпаешь.

Я тот, кто тобою дышит.

Я тот, о ком ты не знаешь.

Я тот, кто тебя слышит, когда ты засыпаешь.

Я тот, кто тобою дышит.

Я тот, о ком ты не знаешь.

Я тот, кто тебя слышит, когда ты засыпаешь.

Koude zilveren regen valt uit de lucht,

Wacht je op me of is het een leugen?

Trillend in het lichaam voor elk van onze bijeenkomsten.

Weet je, het is een beetje makkelijker op deze manier.

Weet je, ik begon minder licht te zien.

Weet je, ik begon de zomer te haten.

Weet je nog hoe ik vroeger was?

En ik ben nog steeds dezelfde, alleen wijdere kleding.

En andere kleuren en al onder de huid.

En nu zijn ze mij meer waard dan wat ook ter wereld.

Op de pols staan ​​de letters van je naam.

Als ik ze open, streep ik ze door.

Dus ik zal alles doorstrepen wat ooit was,

En ik ga in de leegte van groene ogen.

Eerlijke zinnen.

Je bent erg gevaarlijk

En ik geloof nog steeds niet dat het allemaal voorbij is.

Refrein:

Ik ben degene die je ademt.

Ik ben degene van wie je niets weet.

Ik ben degene die je hoort als je in slaap valt.

Ik ben degene die je ademt.

Ik ben degene van wie je niets weet.

Ik ben degene die je hoort als je in slaap valt.

De warmte van je lippen voelen in een droom,

Ik kan niet geloven dat dit allemaal met mij is.

Een wolk van sigarettenrook vliegt

En ik teken deze foto's opnieuw in mijn geheugen.

Degenen die toen waren, maar ik weet niet wat er zal gebeuren.

Ik herinner me je mijn liefste

Elke minuut als het moeilijk is.

Als het makkelijk is, tel ik deze minuten.

Wanneer je verdrietig bent en wilt huilen

Ik druk je foto tegen mijn borst.

Dit is alles wat me van jou rest,

Mijlen en steden scheidden ons.

Op FM-golven hoor ik je stem niet,

Maar er zijn vijf bands in uw speler.

Mijn tijd is water, mijn gedachten zijn zand,

Maar ik ben degene die het zich allemaal herinnert.

Refrein:

Ik ben degene die je ademt.

Ik ben degene van wie je niets weet.

Ik ben degene die je hoort als je in slaap valt.

Ik ben degene die je ademt.

Ik ben degene van wie je niets weet.

Ik ben degene die je hoort als je in slaap valt.

Ik ben degene die je ademt.

Ik ben degene van wie je niets weet.

Ik ben degene die je hoort als je in slaap valt.

Ik ben degene die je ademt.

Ik ben degene van wie je niets weet.

Ik ben degene die je hoort als je in slaap valt.