Ты - Марсель

Мы — дети Урбана, дети квартир,

Дети домов, заключенных в бетонные блоки.

Мы смотрим Урганта и не хотим,

Чтобы соседи разузнали про наши пороки.

Из окон офиса видим как день сменяет ночь

И как зима превращается в осень.

Меня спасает в этой суете улыбка той,

Что меня никогда не бросит.

Припев:

Скажи, зачем мы все куда-то бежим?

И по пути мы, словно звезды, сгораем!

Покуда рядом будешь ты — я буду жить!

Я-я-я, я-я-я!

Я бесконечно сижу в машине,

Вся моя жизнь — одна большая пробка.

Хочу пешком покорять вершины,

Но я застрял в железной коробке.

Вокруг такие же, как я, бедолаги,

И все уже давно сдались, прожигая время.

Везде торчат только белые флаги,

Но ты по-прежнему в меня продолжаешь верить.

Припев:

Скажи, зачем мы все куда-то бежим?

И по пути мы, словно звезды, сгораем!

Покуда рядом будешь ты — я буду жить!

Я-я-я, я-я-я!

Однажды утром я проснусь в холодном поту,

Не понимая для чего мне все это надо,

Ведь каждый раз я обещаю, что в новом году

Я соберусь и приведу голову в порядок.

Найду работу по душе и поближе к дому,

Пусть поначалу и будет трудней.

Ты научила меня видеть мир по-другому.

Когда мы вместе — мы всех сильней!

Давай, давай, давай!

Припев:

Скажи, зачем мы все куда-то бежим?

И по пути мы, словно звезды, сгораем!

Покуда рядом будешь ты — я буду жить!

Я-я-я, я-я-я!

Wij zijn kinderen van Urban, kinderen van appartementen,

Kinderen van huizen ingesloten in betonblokken.

We kijken Urgant en willen niet

Zodat de buren onze ondeugden ontdekken.

Vanuit de kantoorramen zien we hoe de dag de nacht volgt

En hoe de winter overgaat in de herfst.

Wat mij redt in deze drukte is de glimlach van die ene

Dat zal me nooit verlaten.

Refrein:

Vertel me, waarom rennen we allemaal ergens heen?

En onderweg branden we, net als sterren, op!

Zolang je in de buurt bent, zal ik leven!

Ik-ik-ik, ik-ik-ik!

Ik zit eindeloos in de auto,

Mijn hele leven is één grote verkeersopstopping.

Ik wil de toppen te voet veroveren,

Maar ik zit vast in een ijzeren kist.

Ongeveer hetzelfde als ik, arme kerels,

En iedereen gaf het al lang geleden op, tijdverspilling.

Overal steken alleen witte vlaggen uit,

Maar je blijft in mij geloven.

Refrein:

Vertel me, waarom rennen we allemaal ergens heen?

En onderweg branden we, net als sterren, op!

Zolang je in de buurt bent, zal ik leven!

Ik-ik-ik, ik-ik-ik!

Op een ochtend word ik wakker in het koude zweet

Niet begrijpend waarom ik dit allemaal nodig heb,

Immers, elke keer beloof ik dat in het nieuwe jaar

Ik zal mezelf bij elkaar rapen en mijn hoofd op orde brengen.

Ik zal een baan vinden die ik leuk vind en dichter bij huis,

Laat het in het begin moeilijk zijn.

Je leerde me de wereld anders te zien.

Als we samen zijn, zijn we sterker dan iedereen!

Ga Ga Ga!

Refrein:

Vertel me, waarom rennen we allemaal ergens heen?

En onderweg branden we, net als sterren, op!

Zolang je in de buurt bent, zal ik leven!

Ik-ik-ik, ik-ik-ik!