По пути - Марсель, Андрей Резников

В городе слякоть и голос простужен,

Как хорошо, что кому-то я нужен,

И для меня никого на земле ближе нет, неё!

Если бы жизнь пережить всю сначала, я ничего, ничего не менял бы,

Только бы чаще ей говорил, что люблю.

По пути через жизнь

Мы зажгли огонь и спаслись,

Отогрелись в нем и сбылись

Все мои мечты.

По пути, через жизнь

Мы нашли любовь и спаслись

И я понял путь для меня –

Это только ты.

Где бы по жизни меня ни носило,

Как бы молва обо мне не судила,

Ты принимала и молча прощала меня, всегда.

Если бы жизнь пережить всю сначала, я ничего, ничего не менял бы,

Только бы крепче тебя обнимал бы каждый день.

По пути через жизнь

Мы зажгли огонь и спаслись,

Отогрелись в нем и сбылись

Все мои мечты.

По пути через жизнь,

Мы нашли любовь и спаслись,

И я понял путь для меня –

Это только ты.

По пути через жизнь

Мы зажгли огонь и спаслись,

Отогрелись в нем и сбылись

Все мои мечты.

De stad is modderig en de stem is koud,

Het is goed dat iemand me nodig heeft

En voor mij is er niemand op aarde dichterbij, zij!

Als ik het leven opnieuw zou kunnen leven, zou ik niets, niets,

Had ik haar maar vaker verteld dat ik van haar hou.

Op weg door het leven

We hebben een vuur aangestoken en zijn ontsnapt

Er in opgewarmd en uitgekomen

Al mijn dromen.

Onderweg, door het leven

We hebben liefde gevonden en we zijn gered

En ik vond de weg voor mij -

Jij bent het maar.

Waar in het leven ik ook werd gedragen,

Hoe geruchten mij ook beoordelen,

Je accepteerde en vergeeft me in stilte, altijd.

Als ik het leven opnieuw zou kunnen leven, zou ik niets, niets,

Kon ik je maar elke dag steviger omhelzen.

Op weg door het leven

We hebben een vuur aangestoken en zijn ontsnapt

Er in opgewarmd en uitgekomen

Al mijn dromen.

Op weg door het leven

We vonden liefde en we werden gered

En ik vond de weg voor mij -

Jij bent het maar.

Op weg door het leven

We hebben een vuur aangestoken en zijn ontsnapt

Er in opgewarmd en uitgekomen

Al mijn dromen.