Не отдам - Марсель

Пока светить будет солнце.

Пока горит хоть одна звезда.

Пока мое сердце бьется.

Я никому её не отдам.

Материки вдруг исчезнут.

И всё затопит вокруг вода.

Пусть хоть весь мир треснет, но.

Я никому её не отдам.

Ведь мы с тобой уже сколько прошли.

Сколько людей мы на пути своем повстречали.

То мы в раю, то мы на мели.

То мы смеялись до утра, то всю ночь кричали.

Ты знаешь каждый мой маленький псих.

И все причины почему я могу быть расстроен.

Знаешь, как меня можно перегрузить.

Знаешь, как меня можно перенастроить.

Ты героиня моих песен и всех моих снов.

Мои радары знают все твои позывные.

Мы понимаем друг друга без слов.

И мы уже намного ближе, чем просто родные.

Мы как Агутин и Варум (Все в твоих руках).

Как не думать о тебе, я не представляю.

Я океан, ты моя река.

И таких же, как ты, я больше не знаю.

Пока светить будет солнце.

Пока горит хоть одна звезда.

Пока мое сердце бьется.

Я никому тебя не отдам.

Материки вдруг исчезнут.

И всё затопит вокруг вода.

Пусть хоть весь мир треснет, но.

Я никому его не отдам.

Однажды мы друг друга спасли.

От одиночества в сети и чужих ошибок.

Этот рай один на двоих.

Хочу с тобою разделить, пускай он и зыбок.

Ты постоянно выводишь меня.

И бесконечно всем вокруг не даешь покоя.

Лишь тебя хочу я обнять, лишь с тобою мне так спокойно.

Ты помнишь каждый мой выдох и вдох.

Еще ты любишь наблюдать, как я засыпаю.

Ради меня ты на все готов.

И я за это каждый раз тебе все прощаю.

Пускай вокруг все кричат - забудь!

Что есть на свете намного лучше.

Но я не могу без него уснуть.

И мы давно уже неразлучны.

Пока светить будет солнце.

Пока горит хоть одна звезда.

Пока мое сердце бьется.

Я никому тебя не отдам.

Материки вдруг исчезнут.

И всё затопит вокруг вода.

Пусть хоть весь мир треснет, но.

Я никому тебя не отдам.

Земля уходит из под ног.

Когда смотрю я в твои глаза.

Мир замирает от улыбки на твоих устах.

Ток идет по проводам, флюиды.

И только о тебе одной мои молитвы.

Я задыхаюсь без тебя, невозможно.

Ты мне необходима, ты мой воздух.

И даже в следующей жизни все равно найду.

Я тебя никогда, никому.

Пока светить будет солнце.

Пока горит хоть одна звезда.

Пока мое сердце бьется.

Я никому тебя не отдам.

Материки вдруг исчезнут.

И всё затопит вокруг вода.

Пусть хоть весь мир треснет, но.

Я никому тебя не отдам.

Zolang de zon maar schijnt.

Zolang één ster brandt.

Zolang mijn hart klopt.

Ik zal het aan niemand geven.

De continenten zullen plotseling verdwijnen.

En alles zal worden overspoeld met water.

Laat de hele wereld kraken, maar.

Ik zal het aan niemand geven.

U en ik hebben tenslotte al een lange weg afgelegd.

Hoeveel mensen hebben we onderweg ontmoet.

Nu zijn we in het paradijs, dan zijn we blut.

Of we lachten tot de ochtend, dan schreeuwden we de hele nacht.

Je kent mijn elke kleine psychopaat.

En alle redenen waarom ik misschien van streek zou zijn.

Je weet hoe ik overbelast kan raken.

Je weet hoe ik opnieuw kan worden geconfigureerd.

Jij bent de heldin van mijn liedjes en al mijn dromen.

Mijn radars kennen al je roepnamen.

We begrijpen elkaar zonder woorden.

En we zijn al veel hechter dan alleen familieleden.

We zijn als Agutin en Varum (Alles ligt in jouw handen).

Hoe ik niet aan je moet denken, ik heb geen idee.

Ik ben de oceaan, jij bent mijn rivier.

En ik ken niemand meer zoals jij.

Zolang de zon maar schijnt.

Zolang één ster brandt.

Zolang mijn hart klopt.

Ik zal je aan niemand overgeven.

De continenten zullen plotseling verdwijnen.

En alles zal worden overspoeld met water.

Laat de hele wereld kraken, maar.

Ik zal het aan niemand geven.

Een keer hebben we elkaar gered.

Van eenzaamheid in het netwerk en fouten van anderen.

Dit paradijs is één voor twee.

Ik wil het met je delen, ook al is hij onvast.

Je haalt me ​​er constant uit.

En geef eindeloos geen rust aan iedereen om je heen.

Alleen jou wil ik knuffelen, alleen met jou voel ik me zo rustig.

Je herinnert je elke uitademing en inademing.

Je vindt het ook leuk om te zien hoe ik in slaap val.

Je bent tot alles bereid voor mij.

En ik vergeef je elke keer voor alles.

Laat iedereen maar schreeuwen - vergeet het maar!

Wat in de wereld is, is veel beter.

Maar ik kan niet slapen zonder.

En we zijn al heel lang onafscheidelijk.

Zolang de zon maar schijnt.

Zolang één ster brandt.

Zolang mijn hart klopt.

Ik zal je aan niemand overgeven.

De continenten zullen plotseling verdwijnen.

En alles zal worden overspoeld met water.

Laat de hele wereld kraken, maar.

Ik zal je aan niemand overgeven.

De aarde glijdt onder je voeten weg.

Als ik in je ogen kijk.

De wereld bevriest van de glimlach op je lippen.

De stroom gaat door de draden, vibraties.

En mijn enige gebeden zijn voor jou.

Ik stik zonder jou, het is onmogelijk.

Ik heb je nodig, je bent mijn lucht.

En zelfs in het volgende leven zal ik het nog vinden.

Ik zal nooit, niemand.

Zolang de zon maar schijnt.

Zolang één ster brandt.

Zolang mijn hart klopt.

Ik zal je aan niemand overgeven.

De continenten zullen plotseling verdwijnen.

En alles zal worden overspoeld met water.

Laat de hele wereld kraken, maar.

Ik zal je aan niemand overgeven.