Районами-кварталами - Марсель

На небе только звёзды усталые,

А я бегу к тебе районами-кварталами.

И пускай вокруг все нас считают странными,

Странными...

Ты меня спасла в этих джунглях каменных;

Обняла, согрела, наплевав на правила.

До сих пор не знаю, как ты под ранами

Разглядела реки с океанами, океанами.

Там, где рождается в тумане утреннем рассвет;

Где крики переходят на шепот;

Где чёрно-белые картины обретают свет -

Тебя однажды я нашёл там!

Там, где танцуют на стекле разбитом босиком

По кругу эти странные танцы -

Ты словно бабочка, кружила нежно и легко

На кончиках пальцев.

На небе только звёзды усталые,

А я бегу к тебе районами-кварталами.

И пускай вокруг все нас считают странными,

Странными...

Ты меня спасла в этих джунглях каменных;

Обняла, согрела, наплевав на правила.

До сих пор не знаю, как ты под ранами

Разглядела реки с океанами, океанами.

Так мало времени и столько нерешённых проблем

В круговороте серых будней.

Так мало надо, чтобы стать счастливей всех на Земле,

Хотя и кажется, что это трудно.

По нашей жизни снимут фильм, о том

Как мы вдвоём выходим в открытый космос.

О том, как мы с тобой весь путь пройдём

Через тернии к звёздам!

На небе только звёзды усталые,

А я бегу к тебе районами-кварталами.

И пускай вокруг все нас считают странными,

Странными...

Ты меня спасла в этих джунглях каменных;

Обняла, согрела, наплевав на правила.

До сих пор не знаю, как ты под ранами

Разглядела реки с океанами, океанами.

Aan de hemel zijn alleen de sterren moe,

En ik ren naar jullie districten-blokken.

En laat iedereen om ons heen ons vreemd vinden,

Vreemd...

Je hebt me gered in deze stenen jungle;

Omarmd, verwarmd, spugen op de regels.

Ik weet nog steeds niet hoe het met je gaat onder de wonden

Ik zag rivieren met oceanen, oceanen.

Waar de dageraad wordt geboren in de ochtendmist;

Waar geschreeuw verandert in gefluister;

Waar zwart-witfoto's licht vinden -

Ooit heb ik je daar gevonden!

Waar ze dansen op gebroken glas met blote voeten

In een cirkel deze vreemde dansen -

Je bent als een vlinder, zacht en gemakkelijk cirkelend

Binnen handbereik.

Aan de hemel zijn alleen de sterren moe,

En ik ren naar jullie districten-blokken.

En laat iedereen om ons heen ons vreemd vinden,

Vreemd...

Je hebt me gered in deze stenen jungle;

Omarmd, verwarmd, spugen op de regels.

Ik weet nog steeds niet hoe het met je gaat onder de wonden

Ik zag rivieren met oceanen, oceanen.

Zo weinig tijd en zoveel onopgeloste problemen

In de cyclus van het grijze dagelijkse leven.

Er is zo weinig nodig om de gelukkigste van allemaal op aarde te worden,

Hoewel het moeilijk lijkt.

Er wordt een film gemaakt over ons leven, over

Terwijl we met z'n tweeën de ruimte in gaan.

Over hoe jij en ik er helemaal voor gaan

Door ontberingen naar de sterren!

Aan de hemel zijn alleen de sterren moe,

En ik ren naar jullie districten-blokken.

En laat iedereen om ons heen ons vreemd vinden,

Vreemd...

Je hebt me gered in deze stenen jungle;

Omarmd, verwarmd, spugen op de regels.

Ik weet nog steeds niet hoe het met je gaat onder de wonden

Ik zag rivieren met oceanen, oceanen.