Speak Slow - Stand Atlantic

Could have made you crumple at my feet

But I sold my health to slurry speech

Sketching myself to be

'Cause grey is not a shade I want to be

Seeking that sensitive head rush

And I find myself another crutch

Can’t seem to understand

I am the smoke from my gun

All the mistakes I’ve made

Dragging my self-esteem

Just pulling myself away

From all the mould that grew inside of me

Sleep in the mess I made

Wake in the empty space

Treading the open sea

I got myself and that’s all that I need

Speak slow, speak slow

Still stuck in the free throw

But it’s alright

I should go

But I stare out of windows

When there’s nothing outside

Wrestle the cracks under my skin

Shaking the walls I’m buried in

I’m up and down, I want the taste of what’s left in between

These burnt and bound and broken wings

Adjust my eyes and a subtle pinch

I didn’t fight this hard to give in to the sting

All the mistakes I’ve made

Dragging my self-esteem

Just pulling myself away

From all the mould that grew inside of me

Sleep in the mess I made

Wake in the empty space

Treading the open sea

I got myself and that’s all that I need

Speak slow, speak slow

Still stuck in the free throw

But it’s alright

I should go

But I stare out of windows

When there’s nothing outside

Woah, woah

Woah, woah

Woah, woah

Woah, woah

Give me somewhere to go

They gave me vertigo

Everything takes its toll

Reaching outside my home

Just to still feel alone

Everything moves so slow

Stuck in the free throw

Speak slow, speak slow

Still stuck in the free throw

But it’s alright

I should go

But I stare out of windows

When there’s nothing outside

Speak slow, speak slow

Still stuck in the free throw

But it’s alright

I should go

But I stare out of windows

When there’s nothing outside

Had je kunnen doen verkreukelen aan mijn voeten

Maar ik heb mijn gezondheid verkocht aan slurry speech

Mezelf schetsen om te zijn

Omdat grijs geen tint is die ik wil zijn

Op zoek naar die gevoelige hoofdstoot

En ik vind mezelf een andere kruk

Ik kan het niet begrijpen

Ik ben de rook van mijn pistool

Alle fouten die ik heb gemaakt

Mijn gevoel van eigenwaarde slepen

Ik trek mezelf gewoon weg

Van alle schimmel die in mij groeide

Slaap in de rotzooi die ik heb gemaakt

Wakker worden in de lege ruimte

De open zee betreden

Ik heb mezelf en dat is alles wat ik nodig heb

Spreek langzaam, spreek langzaam

Nog steeds vast in de vrije worp

Maar het is goed

Ik moet gaan

Maar ik staar uit het raam

Als er buiten niets is

Worstelen met de scheuren onder mijn huid

Schudden met de muren waarin ik begraven ben

Ik ben op en neer, ik wil proeven van wat er nog tussen zit

Deze verbrande en gebonden en gebroken vleugels

Pas mijn ogen aan en een subtiele kneep

Ik heb niet zo hard gevochten om toe te geven aan de angel

Alle fouten die ik heb gemaakt

Mijn gevoel van eigenwaarde slepen

Ik trek mezelf gewoon weg

Van alle schimmel die in mij groeide

Slaap in de rotzooi die ik heb gemaakt

Wakker worden in de lege ruimte

De open zee betreden

Ik heb mezelf en dat is alles wat ik nodig heb

Spreek langzaam, spreek langzaam

Nog steeds vast in de vrije worp

Maar het is goed

Ik moet gaan

Maar ik staar uit het raam

Als er buiten niets is

Wauw, wauw

Wauw, wauw

Wauw, wauw

Wauw, wauw

Geef me ergens om heen te gaan

Ze gaven me duizeligheid

Alles eist zijn tol

Buiten mijn huis reiken

Om je nog steeds alleen te voelen

Alles gaat zo traag

Vast in de vrije worp

Spreek langzaam, spreek langzaam

Nog steeds vast in de vrije worp

Maar het is goed

Ik moet gaan

Maar ik staar uit het raam

Als er buiten niets is

Spreek langzaam, spreek langzaam

Nog steeds vast in de vrije worp

Maar het is goed

Ik moet gaan

Maar ik staar uit het raam

Als er buiten niets is