Dusty Heart, Empty Hand - Sofia Talvik

Many were the nights I stayed with you

When I should’ve been going home

Many were the days you promised me

Still I ended up alone

I believed the words you spoke to me

Even though I saw their emptiness

I thought that if I waited long enough

They’d finally match your sweet caress

Let the day clear our deeds

As our souls forgiveness plead

Put my heart in shallow ground

Till the right one can be found

I sailed this boat an ocean wide for you

To see what you’d been looking for

But there was nothing on the other side

And nowhere to call home no more

Let the day clear our deeds

As our souls forgiveness plead

Put my heart in shallow ground

Till the right one can be found

Let the sun dry our tears

Soften grief throughout the years

Here I stand on solid ground

Dusty heart and empty hand

Many were the nights I blamed myself

Nothing I could do to make amends

But there was nothing I could save you from

I leave with dusty heart and empty hand

Let the day clear our deeds

As our souls forgiveness plead

Put my heart in shallow ground

Till the right one can be found

Let the sun dry our tears

Soften grief throughout the years

Here I stand on solid ground

Dusty heart and empty hand

Veel waren de nachten dat ik bij je verbleef

Wanneer ik naar huis had moeten gaan

Vele waren de dagen die je me beloofde

Toch eindigde ik alleen

Ik geloofde de woorden die je tegen me sprak

Ook al zag ik hun leegte

Ik dacht dat als ik lang genoeg wachtte

Ze zouden eindelijk overeenkomen met je zoete streling

Laat de dag onze daden zuiveren

Als onze ziel om vergiffenis smeekt

Zet mijn hart in ondiepe grond

Tot de juiste gevonden kan worden

Ik heb deze boot een oceaan wijd voor je gevaren

Om te zien waarnaar u op zoek was

Maar er was niets aan de andere kant

En nergens meer naar huis te bellen

Laat de dag onze daden zuiveren

Als onze ziel om vergiffenis smeekt

Zet mijn hart in ondiepe grond

Tot de juiste gevonden kan worden

Laat de zon onze tranen drogen

Verzacht verdriet door de jaren heen

Hier sta ik op vaste grond

Stoffig hart en lege hand

Veel waren de nachten dat ik mezelf de schuld gaf

Niets dat ik kon doen om het goed te maken

Maar er was niets waar ik je van kon redden

Ik vertrek met een stoffig hart en lege hand

Laat de dag onze daden zuiveren

Als onze ziel om vergiffenis smeekt

Zet mijn hart in ondiepe grond

Tot de juiste gevonden kan worden

Laat de zon onze tranen drogen

Verzacht verdriet door de jaren heen

Hier sta ik op vaste grond

Stoffig hart en lege hand