Quart de siècle - Smash Hit Combo

'ai mis mes rêves à la trappe comme si rien ne comptait

Comme si dans tout ce que j’avais fait y’avait rien de concret

Mate les petits bouts de ma vie comme un épisode pilote

Tout s’emmêle dans ma tête comme après cinq ou six shots

On est les victimes d’hier, les bourreaux du futur

Les ringards de demain, des cavaliers sans monture

Ancrés dans nos pensées, bien souvent on s'égare

On est les reliques du passé, disquettes cinq pouces ¼

On est des produits périssables qu’on tej' à la poubelle

On a une date de péremption qui arrive bientôt à terme

Comment prendre le train en marche?

On vit en déca'

On a du mal à rattraper les années qui ont sé-pa

Alors comment trouver sa place?

Conflit de générations

C’est comme ranger toutes mes consoles dans mon meuble de salon

J’ai des questions en tête, trop peu de solutions

Je vais me laisser cinq ou dix ans avant de devenir un vieux con

On est les reliques du passé, on est des vestiges délabrés

Qu’importe le jour, le mois, les années c’est toujours la même

Qu’importe le jour, le mois, les années c’est toujours pareil

Je refuse de voir mon reflet dans la glace, je refuse de voir les années qui

passent

J’fais pas mon âge, j’fais largement plus

Je traverse les âges, les stages de Gradius

Je refuse de voir mon reflet dans la glace, je refuse de voir les années qui

passent

J’vois ma vie au ralenti depuis que tout a changé

On parle «casque virtuel, réalité augmentée»

À croire que ce qu’on voit n’est pas assez réaliste

On a troqué nos cathodiques contre un Occulus Rift

On se perd dans les méandres des accessoires inutiles

Le prolongement de nos mains, c’est notre téléphone tactile

Des cyborgs 2.0 qui attendent la mise à jour

Y’a une appli pour tout, même pour crier au secours

À force de voir les gens, j’les zappe sur Tinder

Vous êtes comme des Kinder, y’a quoi à l’intérieur?

Nos vies sont éphémères, comme un Snapchat

Quand j’m'écoute sur mes CD j’ai l’impression que j’radote

Nouvelle génération, bientôt déjà has been

Donc un mec de trente piges c’est déjà une oldies

Ce qui compte c’est ce que vous faites, mais pas ce que vous êtes

C’est qu’une prise de conscience quand on dépasse le quart de siècle

Je refuse de voir mon reflet dans la glace, je refuse de voir les années qui

passent J’fais pas mon âge, j’fais largement plus

Je traverse les âges, les stages de Gradius

J’trouve plus ma place, je ne m’reconnais plus

J’me voile la face, j’me dis que tout est perdu

J’trouve plus ma place, j’me voile la face

J’fais table rase de mon vécu

J’fuis mes angoisses, j’suis à la masse

Mais quoi que j’fasse j’me reconnais plus

J’me suis cru à l’abri, j’me suis planté

J’ai pensé y échapper

J’regarde devant moi, tout a changé

J’suis censé devoir l’accepter

J’trouve plus ma place, je ne m’reconnais plus

J’me voile la face, j’me dis que tout est perdu

J’me dis que tout est perdu

duwde mijn dromen weg alsof niets ertoe deed

Alsof er in alles wat ik had gedaan niets concreets was

Bekijk de stukjes van mijn leven als een pilot-aflevering

Alles raakt verstrikt in mijn hoofd, zoals na vijf of zes shots

Wij zijn de slachtoffers van gisteren, de beulen van de toekomst

De nerds van morgen, ruiterloze ruiters

Geworteld in onze gedachten, raken we vaak verdwaald

We zijn overblijfselen uit het verleden, vijf ¼ inch diskettes

We zijn bederfelijke producten die we in de prullenbak gooien

We hebben binnenkort een vervaldatum

Hoe op de kar te rijden?

We leven in cafeïnevrij

Het is moeilijk om de jaren in te halen die se-pa . hebben

Dus hoe vind je je plek?

Conflict van generaties

Het is alsof ik al mijn consoles in mijn woonkamerkast opberg

Ik heb vragen in mijn hoofd, te weinig oplossingen

Ik geef mezelf vijf of tien jaar voordat ik een oude eikel word

We zijn overblijfselen van het verleden, we zijn afbrokkelende overblijfselen

Ongeacht de dag, de maand, de jaren het is altijd hetzelfde

Ongeacht de dag, de maand, de jaren het is altijd hetzelfde

Ik weiger mijn weerspiegeling in de spiegel te zien, ik weiger de jaren te zien dat

doorgang

Ik zie er niet uit van mijn leeftijd, ik zie er veel ouder uit

Ik ga door de eeuwen heen, Gradius-stadia

Ik weiger mijn weerspiegeling in de spiegel te zien, ik weiger de jaren te zien dat

doorgang

Ik zie mijn leven in slow motion sinds alles is veranderd

We hebben het over "virtuele headset, augmented reality"

Om te geloven dat wat we zien niet realistisch genoeg is

We hebben onze kathoden ingeruild voor een Occulus Rift

We verdwalen in het doolhof van nutteloze accessoires

Het verlengstuk van onze handen is onze aanraaktelefoon

2.0 cyborgs wachten op de update

Er is een app voor alles, zelfs schreeuwen om hulp

Door mensen te zien, zap ik ze op Tinder

Je bent net Kinder, wat zit erin?

Onze levens zijn vluchtig, zoals een Snapchat

Als ik naar mezelf luister op mijn cd's, heb ik het gevoel dat ik aan het ronddwalen ben

Nieuwe generatie, binnenkort al geweest

Dus een dertigjarige is al een oudje

Het gaat erom wat je doet, niet wie je bent

Het is gewoon een besef als je meer dan een kwart eeuw verder gaat

Ik weiger mijn weerspiegeling in de spiegel te zien, ik weiger de jaren te zien dat

Ik zie er niet uit van mijn leeftijd, ik zie er veel ouder uit

Ik ga door de eeuwen heen, Gradius-stadia

Ik vind mijn plek niet meer, ik herken mezelf niet meer

Ik verberg mijn gezicht, ik zeg tegen mezelf dat alles verloren is

Ik vind mijn plek niet meer, ik verberg mijn gezicht

Ik maak een schone lei van mijn ervaring

Ik ren weg van mijn angsten, ik ben down to earth

Maar wat ik ook doe, ik herken mezelf niet meer

Ik dacht dat ik veilig was, ik plantte mezelf

Ik dacht erover om eraan te ontsnappen

Ik kijk voor me, alles is veranderd

Ik zou het moeten accepteren

Ik vind mijn plek niet meer, ik herken mezelf niet meer

Ik verberg mijn gezicht, ik zeg tegen mezelf dat alles verloren is

Ik zeg tegen mezelf dat alles verloren is