Rue du rêve - Serge Reggiani

Je n'étais pas très bon élève

Et je suis mauvais citoyen

Mais j’ai ma chambre rue du rêve

Et mon bureau rue des copains

On ne va pas si vous sonnez

Vous dire on a déjà donné

Et l’on attendra rien du tout

Du genre: c’est gentil chez vous

Les mots, on s’en fout.

Le monde me dit marche ou crève

Je marche lorsque je veux bien

Mais j’ai ma chambre rue du rêve

Et mon bureau rue des copains

Tiens prends un verre et assieds-toi

Raconte-nous n’importe quoi

Et chante un truc à rendre fou

Les gens mille étages au-dessous

Les gens, on s’en fout.

Parfois lorsque le jour se lève

J’ai des envies d’aller plus loin

Mais j’ai ma chambre rue du rêve

Et mon bureau rue des copains

Tiens toi la fille qui parlait

De Marylin et de cachets

Joue pas ton rôle jusqu’au bout

Fais l’amour et pleure un bon coup

La mort on s’en fout

Je n'étais pas très bon élève

Et je suis mauvais citoyen

Mais j’ai ma chambre rue du rêve

Et mon bureau rue des copains

Et quelquefois dans mon salon

Bien installé dans mes chaussons

Et seul sans toi, sans lui, sans vous

Je parle à mon miroir trop flou

Je sais qu’il s’en fout.

Ik was geen erg goede student

En ik ben een slechte burger

Maar ik heb mijn kamer in de rue du rêve

En mijn kantoor in de rue des buddies

We gaan niet als je aanbelt

Zeg je dat we al hebben gegeven

En we verwachten helemaal niets

Zoals: Het is aardig van je

Woorden, wat maakt het uit.

De wereld zegt me doen of sterven

Ik loop wanneer ik wil

Maar ik heb mijn kamer in de rue du rêve

En mijn kantoor in de rue des buddies

Hier iets drinken en gaan zitten

vertel ons iets

En zing iets waar je gek van wordt

Mensen duizend verhalen hieronder

Mensen, het maakt ons niet uit.

Soms als de dag aanbreekt

Ik wil verder gaan

Maar ik heb mijn kamer in de rue du rêve

En mijn kantoor in de rue des buddies

Wees het pratende meisje

Van Marylin en zeehonden

Speel je rol niet tot het einde

Maak de liefde en heb een goede huilen

De dood kan ons niet schelen

Ik was geen erg goede student

En ik ben een slechte burger

Maar ik heb mijn kamer in de rue du rêve

En mijn kantoor in de rue des buddies

En soms in mijn woonkamer

Lekker gesetteld in mijn pantoffels

En alleen zonder jou, zonder hem, zonder jou

Ik praat te wazig tegen mijn spiegel

Ik weet dat het hem niets kan schelen.