Les mensonges d'un père à son fils - Serge Reggiani

Le temps, petit Simon,

Où tu m’arrivais à la taille

Ça me semble encore tout à l’heure

Mais déjà, tu m’arrives au c ur

Pour toi commence la bataille

Le temps, petit Simon,

Que je te fasse un peu l'école

Me semble venir aujourd’hui

Redonne-moi de cet alcool

Que je te parle de la vie

Tu verras

Les amis ne meurent pas

Les enfants ne vous quittent pas

Les enfants ne vous quittent pas

Les femmes ne s’en vont pas

Tu verras

On rit bien sur la Terre

Malbrough ne s’en va plus en guerre

Il a fait la dernière

Tu verras

Et puis, petit Simon,

Chez nous, personne ne vieillit

Nous sommes là et ne crois pas

Que nous partirons d’aujourd’hui

Pour habiter dans autrefois

L’amour, c’est tous les jours

Qu’on le rencontre dans la vie

Et rien ne passe et rien ne casse

Redonne-moi de l’eau-de-vie

A peine, à peine, voilà, merci

Tu verras

Les amis ne meurent pas

Les enfants ne vous quittent pas

Les femmes ne s’en vont pas

Tu verras

On rit bien sur la terre

Malbrough ne s’en va plus en guerre

Il a fait la dernière

Tu verras

Les femmes infidèles

On les voit dans les aquarelles

Elles vous querellent sous les ombrelles

Dans la vie, ce ne sont pas les mêmes

Elles nous aiment, elles nous aiment

Un homme, petit Simon,

Ce n’est jamais comme un navire

Qu’on abandonne quand il chavire

Et tout le monde quitte le bord

Les femmes et les enfants d’abord

Tu verras

Les maisons ne meurent pas

Les idées ne vous quittent pas

Le c ur ne s’en va pas

Tu verras

Tu va suivre en beauté

Les chemins de la liberté

Tu vivras tu verras

Comme moi

Le temps, petit Simon,

Où tu m’arrivais à la taille

Ça me semble encore tout à l’heure

Mais déjà, tu m’arrives au c ur

Pour toi commence la bataille

Alors, petit garçon,

Moi qui t’aimais, toi qui m’aimais

Souviens-toi que ton père avait

Une sainte horreur du mensonge

Une sainte horreur du mensonge.

Tijd, kleine Simon,

waar je tot mijn middel kwam

Het lijkt me nu nog steeds

Maar nu al, je gaat naar mijn hart

Voor jou begint de strijd

Tijd, kleine Simon,

Laat me je een schooltje geven

Het lijkt erop dat ik vandaag kom

Geef me wat van die drank terug

Ik vertel je over het leven

Je zult zien

Vrienden gaan niet dood

Kinderen verlaten je niet

Kinderen verlaten je niet

Vrouwen gaan niet weg

Je zult zien

We lachen goed op aarde

Malbrough voert geen oorlog meer

Hij maakte de laatste

Je zult zien

En dan, kleine Simon,

Bij ons wordt niemand ouder

We zijn hier en geloven niet

Dat we vandaag vertrekken

In het verleden blijven hangen

liefde is elke dag

Mogen we hem ontmoeten in het leven

En niets gaat en niets breekt

Geef me weer wat cognac

Nauwelijks, nauwelijks, daar ga je, dank je

Je zult zien

Vrienden gaan niet dood

Kinderen verlaten je niet

Vrouwen gaan niet weg

Je zult zien

We lachen goed op aarde

Malbrough voert geen oorlog meer

Hij maakte de laatste

Je zult zien

Vreemdgaande vrouwen

Je ziet ze in aquarellen

Ze maken ruzie met je onder de parasols

In het leven zijn ze niet hetzelfde

Ze houden van ons, ze houden van ons

Een man, kleine Simon,

Het is nooit als een schip

Dat we opgeven als het kapseist

En iedereen verlaat de rand

Vrouwen en kinderen eerst

Je zult zien

Huizen gaan niet dood

Ideeën verlaten je niet

Het hart gaat niet weg

Je zult zien

Je zult volgen in schoonheid

Paden naar vrijheid

Je zult leven, je zult zien

Zoals ik

Tijd, kleine Simon,

waar je tot mijn middel kwam

Het lijkt me nu nog steeds

Maar nu al, je gaat naar mijn hart

Voor jou begint de strijd

Dus, kleine jongen,

Ik die van je hield, jij die van mij hield

Weet je nog dat je vader had

Een heilige horror van leugens

Een heilige horror van leugens.