Le souffleur - Serge Reggiani

Dans ma guérite à mi-chemin,

Entre la cour et le jardin,

Sous mon minable projecteur,

Je suis le premier spectateur.

Je suis souffleur.

Pendant que ceux d’en haut s’agitent,

Malgré leurs rhumes et leurs bronchites,

Moi je relis pendant deux heures

Un texte que je sais par cœur

… et moi seul, d’ailleurs.

Rodrigue n’est pas si mauvais,

Mais il joue vieux, il joue français.

Quant à Chimène, elle ferait mieux

De se faire faire un gosse ou deux.

C’est pas sérieux.

Tiens si j’avais joué à la place

De Don Diègue ou de Don Gormas,

On ne se serait pas ramassé

A Epinal au Colisée.

En voilà assez.

Moi, je veux brûler les planches,

Je veux prendre ma revanche

Et crouler sous l’avalanche

Des cris et des bravos

Que j’entends dans mon dos.

Grâce à moi la troupe entière

Va enfin faire une carrière.

Elle va être la première.

Mais y a ce con de producteur

Qui n’a jamais vu mon talent d’acteur

Ça me fait mal de voir ce vieux serpent

Plus qu’au trois-quarts gâteux

Lancer: «Rodrigue, as-tu du cœur?»

Comme il dirait: «Avez-vous l’heure?».

Je suis souffleur

Tiens, moi j’y mets rien qu’en soufflant

Beaucoup plus d'âme, plus d'élan.

Y a même des soirs où sans malice,

Les gens des premiers rangs frémissent,

Ils crient presque bis.

Moi, je veux brûler les planches,

Je veux prendre ma revanche

Et crouler sous l’avalanche

Des cris et des bravos

Que j’entends dans mon dos.

Je vois déjà des critiques,

Des papiers dithyrambiques,

Et personne ne s’explique

Comment ce con de producteur

N’avait rien vu de mon talent d’acteur.

Remarque que Don Diègue boit

… beaucoup… et même plus que moi.

Un jour il aura quelque chose de pas joli,

Le genre cirrhose.

Qu’il se repose.

Il y a quelqu’un tout près de lui,

Quelqu’un qui l’aide et qu’il oublie,

Qui a envie de prendre l’air,

De faire le chemin à l’envers,

De voir la lumière.

Et qui va brûler les planches,

Qui va prendre sa revanche,

Et crouler sous l’avalanche

Des cris et des bravos

Que j’entends dans mon dos.

Je me vois à l’avant-scène

Devant le public que j’aime

Saluant, et je vois même

Ce pauvre con de producteur

Venir me dire qu’il attendait mon heure.

In mijn poortgebouw halverwege,

Tussen de binnenplaats en de tuin,

Onder mijn armoedige schijnwerper,

Ik ben de eerste toeschouwer.

Ik ben een blazer.

Terwijl die hierboven roeren,

Ondanks hun verkoudheid en bronchitis,

Ik herlees twee uur lang

Een tekst die ik uit mijn hoofd ken

…en ik alleen, trouwens.

Rodrigue is niet zo slecht,

Maar hij speelt oud, hij speelt Frans.

Wat Chimène betreft, zij zou het beter doen

Om een ​​kind of twee te krijgen.

Het is niet serieus.

Hé als ik in plaats daarvan had gespeeld

Van Don Diègue of Don Gormas,

We zouden elkaar niet hebben opgehaald

In Epinal in het Colosseum.

Dat is genoeg.

Ik, ik wil de planken verbranden,

Ik wil mijn wraak nemen

En verkruimelen onder de lawine

Gejuich en gejuich

hoor ik achter mijn rug.

Dankzij mij de hele groep

Zal eindelijk een carrière hebben.

Ze wordt de eerste.

Maar er is een stomme producer

Wie heeft mijn acteertalent nog nooit gezien

Het doet me pijn om die oude slang te zien

Meer dan driekwart zoet

Lancering: "Rodrigue, heb je een hart?"

Zoals hij zou zeggen: "Heb je tijd?"

ik ben een blazer

Hier, ik plaats het daar gewoon door te blazen

Veel meer ziel, meer momentum.

Er zijn zelfs avonden zonder boosaardigheid,

De mensen op de voorste rijen huiveren,

Ze roepen bijna bis.

Ik, ik wil de planken verbranden,

Ik wil mijn wraak nemen

En verkruimelen onder de lawine

Gejuich en gejuich

hoor ik achter mijn rug.

Ik zie al recensies,

Dithyrambische papieren,

En niemand legt het uit

Hoe deze stomme producer

Had mijn acteertalent niet gezien.

Let op: Don Diègue drinkt

… veel … en zelfs meer dan ik.

Op een dag zal hij iets niet moois hebben,

Type cirrose.

Laat hem rusten.

Er is iemand bij hem in de buurt,

Iemand die hem helpt en hij vergeet,

Wie wil er een frisse neus halen,

Om de weg ondersteboven te maken,

Om het licht te zien.

En wie zal de planken verbranden,

Wie zal wraak nemen,

En verkruimelen onder de lawine

Gejuich en gejuich

hoor ik achter mijn rug.

Ik zie mezelf vooraan en in het midden

Voor het publiek waar ik van hou

Groeten, en ik zie zelfs

Die arme bastaard producer

Kom me vertellen dat hij op mijn tijd wachtte.