Le déjeuner de soleil - Serge Reggiani

Il y avait la porte bleue

De la boulangerie

Et puis l'épicerie

Où un monsieur frileux

Comptait ses caramels

Ensuite la ruelle

Tournait en escalier

À défaut de cahier

On écrivait au mur

Chacun son aventure

J’aimais une mineure

J’avais dix ans tassés

Le cœur est effacé

Mais la flèche demeure

Mon enfance était là

C'était une merveille

Mais ce n'était déjà

Qu’un déjeuner de soleil

Il y avait certains principes

Un vélo pour trois types

Mais jamais plus de sept

Pour une cigarette

Quand le fils du bistro

Apportait du vermouth

On était toujours trop

Moi, j'étais bon au foot

Marco n' boxait pas mal

Mais le roi du lance-pierre

C'était quand même Albert

Et puis quand y avait bal

À la salle des fêtes

Il mettait sa casquette

Mon enfance était là

C'était une merveille

Mais ce n'était déjà

Qu’un déjeuner de soleil

Assis sur le trottoir

Quand t’arrivais à l’heure

Tu pouvais voir le soir

La marchande de couleur

Quand elle enlevait ses bagues

Elle laissait la lumière

J' raconte pas des blagues

Monté sur les épaules

D’une espèce de grand drôle

J’ai même vu sa guêpière

Ses jambes jusqu’aux chevilles

C'était un vingt-trois juin

Ça m’a coûté trois billes

Mais je n' regrette rien

Il y avait la porte bleue

De la boulangerie

Et puis l'épicerie

Où un monsieur frileux

Comptait ses caramels

Ensuite la ruelle

Tournait en escalier

Marc est mort à la guerre

Pas de nouvelles d’Albert

On n’amassait pas mousse

Mais on vivait en douce

Les heures sont passées

Le cœur est effacé

Mais la flèche demeure

Mon enfance était là

Déjeuner de soleil

Mais c'était une merveille

Une merveille

Daar was de blauwe deur

Van de bakker

En dan de supermarkt

Waar een kille heer

Zijn karamels geteld

dan het steegje

De trap op gedraaid

Bij afwezigheid van een notitieboekje

We waren aan de muur aan het schrijven

Iedereen heeft zijn eigen avontuur

Ik hield van een minderjarige

ik was tien jaar oud

Het hart is gewist

Maar de pijl blijft

Mijn jeugd was daar

Het was een wonder

Maar dat was het nog niet

Dan een zonnige lunch

Er waren bepaalde principes

Een fiets voor drie jongens

Maar nooit meer dan zeven

voor een sigaret

Toen de zoon van de bistro

Vermout meegebracht

Wij waren ook altijd

Ik, ik was goed in voetbal

Marco heeft niet slecht gevochten

Maar de katapult koning

Het was nog steeds Albert

En toen was er een bal

In de feestzaal

Hij zette zijn pet op

Mijn jeugd was daar

Het was een wonder

Maar dat was het nog niet

Dan een zonnige lunch

Zittend op de stoep

Toen je op tijd arriveerde

Je kon 's nachts zien

De kleurenhandelaar

Toen ze haar ringen afdeed

Ze verliet het licht

Ik vertel geen grappen

Gemonteerd op de schouders

Best een grote grap

Ik heb haar zelfs baskisch gezien

Haar benen tot aan haar enkels

Het was drieëntwintig juni

Het kostte me drie knikkers

Maar ik heb nergens spijt van

Daar was de blauwe deur

Van de bakker

En dan de supermarkt

Waar een kille heer

Zijn karamels geteld

dan het steegje

De trap op gedraaid

Mark stierf in de oorlog

Geen bericht van Albert

We waren geen mos aan het verzamelen

Maar we deden het rustig aan

De uren zijn verstreken

Het hart is gewist

Maar de pijl blijft

Mijn jeugd was daar

Lunch in de zon

Maar het was een wonder

Een wonder