La maison qui n'existe plus - Serge Reggiani

C’est comme une maison

Qui n’existe plus

Comme un pass qu’on a chass

A jamais d’une rue

Et voil qu’un matin

Tu ne retrouves rien

Que les ruines, que les ruines

D’un fabuleux amour

Construit sur tous les jours

De toute une vie, de toute une vie

Et comme une maison qui n’existe plus

C’est un jardin de dchirures

C’est comme une brlure

C’est l’envers du dcor

Mais c’est plus triste encore

C’est un amour qui s’est perdu

Et moi je suis celui

Qui trouve une pierre

Et qui se met esprer

En cherchant l’autre pierre

Au hasard de mon cњur

Je dcouvre une fleur

Sous les ruines, sous les ruines

Comme un reste d’amour

Surgi de tous les jours

De toute une vie, de toute une vie

Et devant la maison qui n’existe plus

Je fais renatre un pan de mur

Je couvre les blessures

Et je sors de ma nuit

Et je la reconstruis

Et soudain le miracle est l

J’ouvre les yeux et je te vois.

Het is als een huis

die niet meer bestaat

Als een pas waar we op jaagden

Voor altijd van een straat

En op een ochtend

Je vindt niets

Alleen de ruïnes, alleen de ruïnes

Met fantastische liefde

Gebouwd op elke dag

Van je leven, van je leven

En als een huis dat niet meer bestaat

Het is een tuin van tranen

Het is als een brandwond

Het is achter de schermen

Maar het is nog droeviger

Het is een liefde die verloren is gegaan

En ik ben degene

wie vindt een steen?

En wie begint te hopen?

Op zoek naar de andere steen

Willekeurig uit mijn hart

Ik ontdek een bloem

Onder de ruïnes, onder de ruïnes

Als een overblijfsel van liefde

Ontstaan ​​uit elke dag

Van je leven, van je leven

En voor het huis dat niet meer bestaat

Ik breng een stuk muur weer tot leven

Ik bedek de wonden

En ik kom uit mijn nacht

En ik herbouw het

En plotseling is het wonder hier

Ik open mijn ogen en ik zie je.