La demoiselle de déshonneur - Serge Reggiani

Elle faisait le trottoir le long de l'église

Y’a bien des curés qui prient dans la rue

Elle avait vingt ans de loyaux services

Vingt ans de grande vie et de p’tites vertus

Moi en ce temps-là j’allais à confesse

Tous les mercredi à sept heures et quart

J’etais le dernier à parler de fesses

Et si j’y pensais c'était par hasard

Ma demoiselle de déshonneur

Mon premier amour d’un quart d’heure

Ce mercredi-là j'étais en avance

J’avais deserté le cours de francais

Et j’allais me refaire une bonne conscience

Quand j’ai entendu: «Tu viens mon biquet»

Un coup d’oeil devant, un coup d’oeil derrière

J'étais l’seul biquet à cent lieues autour

Alors j’ai suivi en faisant ma prière

J’voulais faire l’apôtre et j’ai fais l’amour

Ma demoiselle de déshonneur

Mon premier amour d’un quart d’heure

Ma demoiselle de déshonneur

Mon premier amour d’un quart d’heure

Et c’est là bêtement dans cette chambre obscure

Dans cette chambre sans joie, sans fleurs aux rideaux

C’est là que j’ai reçu la première blessure

Laissé mon enfance au porte-manteau

On peut rêver mieux pour sa grande première

De couchers de soleil ou de champs de muguets

Moi je n’ai recolté que trois Notre-Père

Deux minutes de remords, un zéro en français

Ma demoiselle de déshonneur

Mon premier amour d’un quart d’heure

Ze liep op het trottoir langs de kerk

Er zijn veel priesters die op straat bidden

Ze had twintig jaar trouwe dienst

Twintig jaar geweldig leven en kleine deugden

Ik op dat moment ging ik biechten

Elke woensdag om kwart over zeven

Ik was de laatste die het over kont had

En als ik eraan dacht was het toeval

Mijn jonkvrouw van oneer

Mijn eerste liefde voor een kwartiertje

Die woensdag was ik vroeg

Ik had de cursus Frans verlaten

En ik ging mijn geweten zuiveren

Toen ik hoorde: "Kom, mijn geit"

Een blik vooruit, een blik achter

Ik was de enige biquet honderd mijlen in de buurt

Dus ik volgde met mijn gebeden

Ik wilde de apostel spelen en ik bedreef de liefde

Mijn jonkvrouw van oneer

Mijn eerste liefde voor een kwartiertje

Mijn jonkvrouw van oneer

Mijn eerste liefde voor een kwartiertje

En het is daar dom in deze donkere kamer

In deze kamer zonder vreugde, zonder bloemen in de gordijnen

Daar kreeg ik de eerste wond

Liet mijn jeugd achter bij de kapstok

We kunnen beter dromen voor zijn grote première

Van zonsondergangen of velden met lelietje-van-dalen

Ik heb maar drie Onze-Vaders verzameld

Twee minuten spijt, één nul in het Frans

Mijn jonkvrouw van oneer

Mijn eerste liefde voor een kwartiertje