L'arrière-saison - Serge Reggiani

Il tombait des hallebardes

A l’arrière-saison

Il y avait des lézardes

Aux toits de nos maisons

Et de grands chevaux noirs

Qui ravageaient le ciel

Et trouaient nos mémoires

De doutes éternels

Souviens-toi

Le temps était au glas

Aux larmes et aux frissons

J’ai tissé dans tes bras

Mon arrière-saison

On s’est battu alors

A l’arrière-saison

Les orgues de la mort

Ont joué sur tous les fronts

On ne reverrait plus

Les cerisiers en fleurs

Ni l’espoir abattu

D’une bombe en plein cœur

Souviens-toi

La tristesse et l’effroi

Ont balayé nos fronts

Et labouré du doigt

Notre arrière-saison

Je suis parti un jour

A l’arrière-saison

Sans flûte ni tambour

Sans rire ni pardon

Ma jeunesse perdue

Ecartelait son ombre

A la croisée des nues

Sur un lit de décombres

Souviens-toi

Nos lettres sont écrites

A la chair à canon

Et le sang sèche vite

A l’arrière-saison

Et puis est reparue

La nouvelle saison

Et je suis revenu

Refaire la maison

On avait gros le cœur

On avait, qui peut dire?

C'était comme des fleurs

Qui n’avaient su mourir

Souviens-toi

Comme on s’est embarqué

Vers le même horizon

Et comme on s’est aimé

A l’arrière-saison

Et comme on s’est aimé

A l’arrière-saison.

Het viel van de hellebaarden

In het laagseizoen

Er waren scheuren

Op de daken van onze huizen

En grote zwarte paarden

die de lucht verwoestte

En doorboorde onze herinneringen

Eeuwige twijfels

Onthouden

De tijd was ten einde raad

Tot tranen en koude rillingen

Ik weefde in je armen

Mijn naseizoen

We hebben toen gevochten

In het laagseizoen

De organen van de dood

Heb op alle fronten gespeeld

We zouden het nooit meer zien

kersebloesem

Noch de verpletterde hoop

Van een bom in het hart

Onthouden

Het verdriet en de angst

Hebben onze voorhoofden geveegd

En vinger geploegd

Ons naseizoen

Ik ging op een dag weg

In het laagseizoen

Zonder fluit of drum

Zonder gelach of vergeving

Mijn verloren jeugd

Verspreid zijn schaduw

Op het kruispunt van de wolken

Op een bed van puin

Onthouden

Onze brieven zijn geschreven

Naar het kanonnenvoer

En het bloed droogt snel

In het laagseizoen

En toen verscheen

Het nieuwe seizoen

En ik kwam terug

Doe het huis opnieuw

We hadden een groot hart

We hadden, wie zal het zeggen?

Het was als bloemen

Wie wist niet hoe hij moest sterven

Onthouden

toen we begonnen

Naar dezelfde horizon

En wat hielden we van elkaar

In het laagseizoen

En wat hielden we van elkaar

In het laagseizoen.