Hôtel des voyageurs - Serge Reggiani

Sur la chaise une robe

Rouge

Sur la vitre les arbres d’octobre

Bougent

Comme au cinéma le décor

Ressemble au drame que l’on joue

Une couleur vient sur ton corps

Le jour se lève sur ta joue

Je te regarde endormie

Comme il fait beau sur toi

Qui ne veux plus être à moi

Ma femme mon ennemie

Hôtel des voyageurs

Chambre cent-treize

Vue sur jardin

Et tous les soirs Monsieur Machin

Nous joue sa Polonaise

Hôtel des voyageurs

Pour t’attendrir

Ça t’a fait rire

Comme nos amours les fleurs du mur

Ont perdu leur doré

Le vent jette une abeille

Morte

Je voudrais que le vent de la veille

Sorte

Qui a laissé dans cette chambre

Des mots qui n’allaient plus ensemble,

Au cinéma quand sont doublés

Des amants dans un champ de blé

Ils sont aussi ridicules

Que nous sous la pendule

Lorsque je t’ai demandé

De ne pas m’abandonner

Hôtel des voyageurs

Chambre cent-treize

Vue sur jardin

Et tous les soirs Monsieur Machin

Nous joue sa Polonaise

Hôtel des voyageurs

Pour t’attendrir

Ça t’a fait rire

Ce sont nos dernières vacances

Avant l’indifférence

La comédie finit

Là

Ils restent ensemble et l’on n’applaudit

Pas

Comme au cinéma les acteurs

Rentrent chez eux même quand ils meurent

Les fleurs du mur et nos amours

Tiennent malgré les déchirures

Et quand tu fais ta valise

Tu y mets mes chemises

Nous n’arriverons jamais

À nous quitter sur un quai

Hôtel des voyageurs

Où nos adieux

Même les plus tristes

Ressemblent à des saluts d’artiste

À des saluts d’artiste

Hôtel des voyageurs

Chambre cent-treize

Vue sur jardin

Et tous les soirs Monsieur Machin

Qui joue sa Polonaise.

Op de stoel een jurk

Rood

Op het raam de bomen van oktober

Actie

Zoals in de bioscoop het decor

Lijkt op het drama dat we spelen

Er komt een kleur op je lichaam

De dag gloort op je wang

Ik zie je slapen

Wat staat het je mooi

Wie wil er niet meer van mij zijn

Mijn vrouw mijn vijand

Reizigershotel

Kamer honderddertien

Uitzicht op de tuin

En elke nacht Monsieur Hoe heet hij?

We spelen haar Polonaise

Reizigershotel

Om je te verzachten

Het maakte je aan het lachen

Zoals onze houdt van de bloemen aan de muur

Zijn hun goud kwijt

De wind werpt een bij

dood

Ik wens de wind van gisteren

vriendelijk

Wie is er in deze kamer vertrokken?

Woorden die niet meer bij elkaar pasten,

In de bioscoop wanneer worden nagesynchroniseerd

Liefhebbers in een tarweveld

Ze zijn ook belachelijk

Dat we onder de slinger

Toen ik je vroeg

Om mij niet in de steek te laten

Reizigershotel

Kamer honderddertien

Uitzicht op de tuin

En elke nacht Monsieur Hoe heet hij?

We spelen haar Polonaise

Reizigershotel

Om je te verzachten

Het maakte je aan het lachen

Dit is onze laatste vakantie

voor onverschilligheid

De komedie eindigt

De

Ze blijven bij elkaar en we applaudisseren alleen

Niet

Zoals in de films de acteurs

Ga naar huis, zelfs als ze sterven

De bloemen aan de muur en onze liefdes

Houd vol ondanks tranen

En als je aan het inpakken bent

Je stopt mijn overhemden erin

We zullen nooit aankomen

Om ons op een dok achter te laten

Reizigershotel

Waar ons afscheid

Zelfs de meest trieste

Zie eruit als artiestengroeten

Naar de groeten van de artiest

Reizigershotel

Kamer honderddertien

Uitzicht op de tuin

En elke nacht Monsieur Hoe heet hij?

Wie speelt zijn Polonaise.