Твоя одна - Septem Voices

В сердце стрелой, кто — то за мной

Может темно, но не вижу я руку

Где же та дверь, что мне покажет мой апрель

Уж поверь,

Я рассмотрю каждую нить этих времен

И времен тех узоры, я развяжу эти узлы

Сорву с петель

Пусть только жизнь твоя прорвется сквозь меня

И я увижу этот путь, ты не забудь

Что есть еще во мне душа, и хороша

Была бы жизнь моя,…да без

Звона цепей, ты хоть убей

Я их не слышу и не вижу порогов

Не различаю эту нить

И забыть

Тысячи слов, сотни богов

Я в них не верю и я их не помню

Просто хочу я только жить

И забыть

Пусть только жизнь твоя прорвется сквозь меня

И я увижу этот путь, ты не забудь

Что есть еще во мне душа, и хороша

Была бы жизнь моя,…да без

Моею кровью ты напейся… пой и смейся, пей до дна

Твоя одна, твоя одна…

Теперь я знаю: я в аду, откроешь дверь — я не войду

Увижу свет и не поверю, верю, нет, нет, нет

Какое дело небесам, с кем ты там есть и кто ты сам

И с кем ты будешь лишь тогда, когда взойдет твоя звезда

Умрешь, убьют, а не родишься: все одно, ты не простишься

Я твоя, твоя одна, одна твоя, одна твоя

In het hart met een pijl, er staat iemand achter me

Het is misschien donker, maar ik zie geen hand

Waar is de deur die mijn april me zal laten zien

Geloof me

Ik zal elk draadje van deze tijd overwegen

En de patronen van die tijd, ik zal deze knopen losmaken

Pluk de scharnieren los

Laat alleen je leven door me heen breken

En ik zal dit pad zien, vergeet het niet

Dat er nog steeds een ziel in mij is, en goed

Als mijn leven zou zijn, ... ja, zonder

Het rinkelen van kettingen, voor het leven van jou

Ik hoor ze niet en ik zie geen drempels

Ik herken dit draadje niet

En vergeet

Duizenden woorden, honderden goden

Ik geloof er niet in en ik herinner me ze niet

Ik wil gewoon leven

En vergeet

Laat alleen je leven door me heen breken

En ik zal dit pad zien, vergeet het niet

Dat er nog steeds een ziel in mij is, en goed

Als mijn leven zou zijn, ... ja, zonder

Dronken worden van mijn bloed... zingen en lachen, drinken tot op de bodem

Jouw één, jouw…

Nu weet ik: ik ben in de hel, jij doet de deur open - ik kom niet binnen

Ik zal het licht zien en ik zal niet geloven, ik geloof, nee, nee, nee

Wat kan de hemel schelen met wie je bent en met wie je bent?

En met wie zal je alleen zijn als je ster rijzen

Je gaat dood, ze zullen je vermoorden, maar je wordt niet geboren: het is allemaal hetzelfde, je zult niet worden vergeven

Ik ben van jou, van jou alleen, van jou alleen, van jou alleen