Лицо дождя - Septem Voices

Проходящий дождь искупал лицо

Где остался ты, не найдешь концов

Это просто дождь, это просто май

Вот и нет тебя, может мне и жаль

Оставаться здесь, умолять зарю

Пусть узнает, я еще живу

И увидит свет, и увидит тьму

И услышит как я благодарю

Лети со мной туда

Где просто и светло

Травою станет снег, холод унесло,

А года времена мне вовсе не друзья

Взгляни же мне в глаза

Ведь я лицо дождя…

Над землей дожди прейдут в грозу

Как свеча душа, медленно горю

Осыпаю всех темным серебром

Не настанет день, не вернусь в твой дом

Я останусь здесь умолять зарю

Пусть узнает что, я еще живу

И увидит свет и увидит тьму

И услышит как я благодарю

Лети со мной туда

Где просто и светло

Травою станет снег, холод унесло,

А года времена мне вовсе не друзья

Взгляни же мне в глаза

Ведь я лицо дождя…

De voorbijgaande regen baadde het gezicht

Waar bleef je, je zult het einde niet vinden

Het is gewoon regen, het is gewoon mei

Hier ben je, misschien spijt het me

Blijf hier, smeek de dageraad

Laat hem weten dat ik nog leef

En zie het licht en zie de duisternis

En hoor hoe ik dank

Vlieg daar met me mee

Waar eenvoudig en licht

Sneeuw wordt gras, de kou is weggeblazen,

En de jaren zijn helemaal niet mijn vrienden

Kijk in mijn ogen

Ik ben tenslotte het gezicht van de regen...

Over de aarde zullen de regens overgaan in een onweersbui

Als een zielenkaars, langzaam brandend

Ik douche iedereen met donker zilver

De dag zal niet komen, ik zal niet terugkeren naar je huis

Ik zal hier blijven om de dageraad te bedelen

Laat hem weten dat ik nog leef

En zie het licht en zie de duisternis

En hoor hoe ik dank

Vlieg daar met me mee

Waar eenvoudig en licht

Sneeuw wordt gras, de kou is weggeblazen,

En de jaren zijn helemaal niet mijn vrienden

Kijk in mijn ogen

Ik ben tenslotte het gezicht van de regen...