Этот мир - Septem Voices

Тень облаков, запах лесов: те же лица

Камни на дне поведали мне, как ты простился

К теплой воде, чистой траве не прикоснулся

Как не хотел, но не сумел: мертвым проснулся

Как лист бумаги мир сомни,

Пускай лежит он вне земли

Как ты умрешь, никто не смог

Такая жизнь: и на замок

И снова слезы на губах

Так год за годом каждый шаг

Что оглянуться не успел

Ушел из жизни как хотел

Пыль всех дорог, дверь на замок: игры жизни

В час тишины, глаза разомкни, выйди извне

Право на смерть: им не успеть выиграть время

Все на покой уйдут за тобой, кинут жребий

Как лист бумаги мир сомни,

Пускай лежит он вне земли

Как ты умрешь, никто не смог

Такая жизнь: и на замок

И снова слезы на губах

Так год за годом каждый шаг

Что оглянуться не успел

Ушел из жизни как хотел

Но будут помнить о тебе

Твое лицо любить во сне

И вспоминать как наяву

Сказал однажды: я приду

De schaduw van de wolken, de geur van de bossen: dezelfde gezichten

De stenen onderaan vertelden me hoe je afscheid nam

Om water te warmen, raakte schoon gras niet aan

Hoe ik niet wilde, maar niet kon: ik werd dood wakker

Als een vel papier, twijfel aan de wereld

Laat hem buiten de aarde liggen

Hoe ga je dood, niemand kon

Zo'n leven: en naar het kasteel

En weer tranen op de lippen

Dus jaar na jaar elke stap

Wat had geen tijd om terug te kijken

Hij verliet het leven zoals hij wilde

Stof van alle wegen, doe de deur op slot: levensspelen

In het uur van stilte, open je ogen, kom naar buiten van buiten

Het recht om te sterven: ze hebben geen tijd om tijd te kopen

Iedereen zal voor je gaan rusten, ze zullen loten

Als een vel papier, twijfel aan de wereld

Laat hem buiten de aarde liggen

Hoe ga je dood, niemand kon

Zo'n leven: en naar het kasteel

En weer tranen op de lippen

Dus jaar na jaar elke stap

Wat had geen tijd om terug te kijken

Hij verliet het leven zoals hij wilde

Maar ze zullen je onthouden

Houd van je gezicht in een droom

En onthoud alsof het in werkelijkheid is

Zei eens: ik zal komen