Сквозь стекло - Septem Voices

Так кончается день, начинается ночь

Вслед за солнцем луна убирается прочь

Так звучат голоса перелетных тех птиц

Что покроют собой тысячи сотен лиц

Так начнется их жизнь, так прольётся их свет

Так продолжится танец, звезд небесных балет,

А закончится этот хоровод высоты

Лишь заметив, что в нем не участвуешь ты Ты не думай, что живой

Посмотри на меня, я стою за спиной

Не стой, не пой, не вой, не бейся головой

Если я уйду одна, значит небо не со мной

Убегай отменя, молись, туши свет

Не лей, не бей, не пей и меня ты не жалей

Все что было ты забудь, а забудешь, так убей

Видно нам не суждено смотреть сквозь стекло на свет

Что за осень без листьев и весна без грозы

Непонятные люди, непонятные дни

Не ходил на обрыв ты и рассвет не встречал

По траве ты не бегал, просто молча кричал

Перевернуты книги, их страницы пусты

Перегасли те свечи, что белели холсты

И погас тот луч солнца, что давало нам тень

Не увидишь ты ночь, не увидишь ты день

Ты не думай, что живой

Посмотри на меня, я стою за спиной

Не стой, не пой, не вой, не бейся головой

Если я уйду одна, значит небо не со мной

Убегай отменяя, молись, туши свет

Не лей, не бей, не пей и меня ты не жалей

Все что было ты забудь, а забудешь, так убей

Видно нам не суждено смотреть сквозь стекло на свет

Zo eindigt de dag, begint de nacht

Als de zon de zon volgt, beweegt de maan weg

Zo klinken de stemmen van trekvogels

Wat zal duizenden honderden gezichten bedekken

Dit is hoe hun leven zal beginnen, zo zal hun licht geworpen worden

Dus de dans zal doorgaan, het ballet van hemelse sterren,

En deze dans van hoogten zal eindigen

Gewoon opmerken dat je er niet aan meedoet, denk niet dat je leeft

Kijk naar mij, ik sta achter

Niet staan, niet zingen, niet huilen, niet op je hoofd bonzen

Als ik alleen vertrek, is de lucht niet bij mij

Ren weg, bid, doe het licht uit

Niet inschenken, niet slaan, niet drinken en geen medelijden met me hebben

Vergeet alles wat was, maar als je het vergeet, dood dan

Blijkbaar zijn we niet voorbestemd om door het glas naar het licht te kijken

Wat is herfst zonder bladeren en lente zonder onweer

Vreemde mensen, vreemde dagen

Je bent niet naar de klif gegaan en je hebt de dageraad niet ontmoet

Je rende niet op het gras, je schreeuwde gewoon stil

Boeken omgedraaid, hun pagina's zijn leeg

Heb die kaarsen gedoofd die de doeken wit maakten

En die zonnestraal die ons schaduw gaf ging uit

Je zult de nacht niet zien, je zult de dag niet zien

Je denkt niet dat je leeft

Kijk naar mij, ik sta achter

Niet staan, niet zingen, niet huilen, niet op je hoofd bonzen

Als ik alleen vertrek, is de lucht niet bij mij

Ren weg, annuleer, bid, doe het licht uit

Niet inschenken, niet slaan, niet drinken en geen medelijden met me hebben

Vergeet alles wat was, maar als je het vergeet, dood dan

Blijkbaar zijn we niet voorbestemd om door het glas naar het licht te kijken