Yüzüstü - Sehabe

Hayat toz pembe olsa kesin renk körü olurdum

Doktor bana bakıp eserinle gurur duy

Güzel cümleler bekleme büyülenip

Ben yalan söyleyecek kadar büyümedim

22'sine kadar iyi biriydim

Sonradan öldüm

Ama iyi biriydim

Fazla abartıyorlar nefes almayı falan

«Nasılsın?»

dediler…

Dedim: «İyi bilirdim»

Hepinizden daha içten gülerdim oysa

Benim suçum yok siyahtan saklanamıyorsam

Bi' şey diycem ama

Mutluluk muazzamdır bitinceye kadar!

Yarın geç olacak bugün gülmemiz gerekir!

Bugün gülmüyorsak, kesin dün kalp temizledik

Hayat basitti ellerimden tutmasaydı

Keşke mutlu etmeyi unutmasaydım…

Bir gün denize bıraktı babam yüzmeyi öğrendim

Beni yüzüstü bıraktı biri üzmeyi öğrendim

Mutluluğu değil hep hüznü hak ettik

Keder tek dal sigaraysa ben hep pakettim

Bir gün denize bıraktı babam yüzmeyi öğrendim

Beni yüzüstü bıraktı biri üzmeyi öğrendim

Beni unutmak akıl işi değildi

Bu yüzden hep delileri sevdim

Artık bana dokunan her yeri yaktım

Kabul etmem gerekir berbattım

Kötü biri olduk biz de özleyip

Artık beddualarındaki gizli özneyim…

Dürüsttüm, doğruydum, hoşa gittim

Emekleri, umutları boşa gitti

Sevgi denen illet yüzümü güldürmedi

Ben de kimsenin yüzünü güldürmedim

Ben bir dala tutundum, o dal kırıldı

Ağaç bana niye küstün anlamadım?

Ben bi' ağaç yüzünden gidip tüm ormanı yaktım

Bu şair bu şiirinden utanmakta haklı…

«Dertlisin kederi bırak» diyorlar

Bıraksalar güleceğim, bırakmıyorlar

Kurşun değilim öyle bakma

Kurusıkıdır kalbim atmıyo' bak…

Bir gün denize bıraktı babam yüzmeyi öğrendim

Beni yüzüstü bıraktı biri üzmeyi öğrendim

Mutluluğu değil hep hüznü hak ettik

Keder tek dal sigaraysa ben hep pakettim

Bir gün denize bıraktı babam yüzmeyi öğrendim

Beni yüzüstü bıraktı biri üzmeyi öğrendim

Beni unutmak akıl işi değildi

Bu yüzden hep delileri sevdim

Ölüm gibi gittin ama abartmayalım

Uzun zaman oldu gökyüzüne bakmayalı

Bazen yıldızlar bile unutur yolunu

Sakın boşluğa düşme uçurumun olurum…

Öyle lanetliyim ki hatırıma ne diycen?

Hangi omuzda uyursan uyu aklına gelicem!

Ama diyemem «Ellerimi bul»

Birçok kötülüğüm dokundu en büyüğü bu…

Bunu hak etmedin ama hak edenler mutlu!

Neden kötü biriyim ben bile unuttum

Ve artık cam gibi değil kan gibiyim;

parçalansam kırılmıyorum

Keşke diyebilseydim: «Gel terk edelim!»

Hala biliyorken saçının her telini…

Beni unut…

Yapamam bu dansı

Seni üzen şairler utansın!

Bir gün denize bıraktı babam yüzmeyi öğrendim

Beni yüzüstü bıraktı biri üzmeyi öğrendim

Mutluluğu değil hep hüznü hak ettik

Keder tek dal sigaraysa ben hep pakettim

Bir gün denize bıraktı babam yüzmeyi öğrendim

Beni yüzüstü bıraktı biri üzmeyi öğrendim

Beni unutmak akıl işi değildi

Bu yüzden hep delileri sevdim

Als het leven rooskleurig was, zou ik zeker kleurenblind zijn.

Dokter kijk me aan en wees trots op je werk

Wacht niet op mooie zinnen, wees gefascineerd

Ik ben niet oud genoeg om te liegen

Ik was een goed mens tot de 22e

ik stierf later

Maar ik was een goed mens

Ze overdrijven te veel over ademhalen of zo.

"Hoe gaat het met je?"

ze zeiden…

Ik zei: "Ik wist het goed"

Ik zou echter oprechter hebben gelachen dan jullie allemaal

Het is niet mijn schuld als ik me niet kan verbergen voor het zwart

Ik ga iets zeggen maar

Geluk is geweldig totdat het voorbij is!

Morgen wordt het laat, vandaag moeten we lachen!

Als we vandaag niet lachen, hebben we gisteren zeker harten schoongemaakt

Het leven was simpel als je mijn hand niet vasthield

Ik wou dat ik niet was vergeten je gelukkig te maken...

Op een dag liet mijn vader me achter in de zee, ik leerde zwemmen.

Iemand heeft me in de steek gelaten, ik heb geleerd van streek te raken

We verdienen verdriet, geen geluk

Als verdriet de enige sigaret is, was ik altijd een pakje

Op een dag liet mijn vader me achter in de zee, ik leerde zwemmen.

Iemand heeft me in de steek gelaten, ik heb geleerd van streek te raken

Mij ​​vergeten was niet verstandig

Daarom hield ik altijd van gek

Nu heb ik alles verbrand wat me aanraakt

Ik moet toegeven dat ik het verprutst heb

We werden slechte mensen, we missen het ook

Nu ben ik het geheime onderwerp in hun vloeken...

Ik was eerlijk, ik had gelijk, ik vond het leuk

Hun inspanningen en hoop waren tevergeefs.

De ziekte genaamd liefde maakte me niet aan het lachen

Ik heb ook niemand aan het lachen gemaakt

Ik hield me vast aan een tak, die tak brak

Ik begrijp niet waarom de boom boos op me is?

Ik ging en verbrandde het hele bos vanwege een boom

Deze dichter schaamt zich terecht voor dit gedicht...

Ze zeggen: "Je bent verontrust, laat je verdriet los"

Ik zal lachen als ze loslaten, ze laten niet los

Ik ben geen leider, zie er niet zo uit

Kijk, mijn hart klopt niet...

Op een dag liet mijn vader me achter in de zee, ik leerde zwemmen.

Iemand heeft me in de steek gelaten, ik heb geleerd van streek te raken

We verdienen verdriet, geen geluk

Als verdriet de enige sigaret is, was ik altijd een pakje

Op een dag liet mijn vader me achter in de zee, ik leerde zwemmen.

Iemand heeft me in de steek gelaten, ik heb geleerd van streek te raken

Mij ​​vergeten was niet verstandig

Daarom hield ik altijd van gek

Je bent weg als de dood, maar laten we niet overdrijven

Het is lang geleden dat ik naar de lucht heb gekeken

Soms vergeten zelfs de sterren hun weg

Val niet in de leegte, ik zal je afgrond zijn...

Ik ben zo vervloekt dat wat zou je tegen mijn geheugen zeggen?

Op welke schouder je ook slaapt, ik zal in je gedachten komen!

Maar ik kan niet zeggen "Vind mijn handen"

Ik heb veel slechte daden aangeraakt, dit is de grootste...

Je hebt dit niet verdiend, maar degenen die het verdienen zijn blij!

Waarom ben ik een slecht mens, zelfs als ik het vergeten ben?

En ik ben niet langer als glas, maar als bloed;

Ik breek niet als ik breek

Ik wou dat ik kon zeggen: "Laten we vertrekken!"

Terwijl je het nog steeds weet, elke lok van je haar...

Vergeet me…

Ik kan deze dans niet doen

Schaam je voor de dichters die je van streek maken!

Op een dag liet mijn vader me achter in de zee, ik leerde zwemmen.

Iemand heeft me in de steek gelaten, ik heb geleerd van streek te raken

We verdienen verdriet, geen geluk

Als verdriet de enige sigaret is, was ik altijd een pakje

Op een dag liet mijn vader me achter in de zee, ik leerde zwemmen.

Iemand heeft me in de steek gelaten, ik heb geleerd van streek te raken

Mij ​​vergeten was niet verstandig

Daarom hield ik altijd van gek