Sessizlik Dolu Bir Kadeh Yalnızlık - Sehabe

Sabaha zor varanlardanım ama dün gecem biraz daha uzun sürdü

Bi' tutam karanlığın içinde akrep ve yelkovanın yarışını seyreden gözlerim

Şelale misali garip bir hüzündeydi

Bas ve geç üstümden dercesine eski şarkıları yarım kalmışlığıma vererek yad

edip durdum

Göklerin hanlarına kırılıp dar ettim yağmurları avuçlarımda

Şimşeklere tokat çaktım

Evet günün anlam ve önemi vardı benim için

Hayretle karşılanacak bir durum değildi belki ama

Çekilen esarette kaybedilen cesaret

O dört kelimeyi dudakta tutmaya yetti

Kilitli durdum ve bence olması gereken buydu

Yastık altı çağlamalarım epey uzun sürdü

Yaşım yere kavuşurken hüznü kutlayabildim

Doğan günün doğum günüydü (doğum günüydü)

Dönmesen de geri gelmesen de

Direk ölmesem de bunu bilmesen de

Yoksun

Yalnızlıkta üşüyorum

Sustum

Sessizlikte ölüyorum

Kafam dönüyo' sarhoş değilim, kusmak içimden geliyo'

Bu gece sigara gibi beni içine çekiyo'

Susmak acizliğimin mürekkebine bürünmüş

Kağıda bitkin şekilde yalnızlığımı fısıldıyor

Başım yere, ellerim göğe yönelmiş senin için

Ama getirisi bana pek yok bundan bihabersin

Belki bana içten içe çok kızıyorsundur

Nedenini bilmesem de galiba mahcubum

Kalbimde bir ağrı var, Ağrı Dağı gibi

Espri yapmıyorum, hayat esprinin kendisi

Bi' sesi duymalıyım ki o bana inat

Bi' telefon kadar yakın, umutlar kadar uzak

Tarihler zihnimde sağlam yer edindi

Yelkovan akrebe baya bi' tur bindirdi

Haziran sonundayız ama Eylül başı gibi

Üşüyorum, sensizim, yalnızım, sessizim

Dönmesen de geri gelmesen de

Direk ölmesem de bunu bilmesen de

Yoksun

Yalnızlıkta üşüyorum

Sustum

Sessizlikte ölüyorum

Ik ben een van die moeilijk te bereiken ochtenden, maar gisteravond duurde iets langer

Mijn ogen kijken naar de race van de uren- en minutenwijzers in een snuifje duisternis

Hij was in een vreemde droefheid als een waterval

Koesteren en springen, alsof ik afscheid wil nemen van mijn onvoltooiheid door oude liedjes te geven

ik bleef doen

Ik brak in de herbergen van de lucht en maakte de regen in mijn handpalmen

Ik sloeg bliksem

Ja, de dag had betekenis en betekenis voor mij.

Misschien was het niet iets om je over te verbazen, maar

Moed verloren in gevangenschap

Genoeg om die vier woorden op de lippen te houden

Ik ben buitengesloten en ik denk dat het zo hoorde

Mijn kussencascades duurde lang

Ik kon het verdriet vieren toen mijn leeftijd de grond bereikte

Het was jouw verjaardag (het was jouw verjaardag)

Zelfs als je niet terugkomt

Zelfs als ik niet meteen dood ga, zelfs als je het niet weet

verstoken van

Ik heb het koud in eenzaamheid

ik zweeg

Ik sterf in stilte

Mijn hoofd tolt 'ik ben niet dronken, ik heb zin om over te geven'

Het zuigt me vanavond naar binnen als een sigaret'

Stilte is bedekt met de inkt van mijn hulpeloosheid

Fluisterend op het papier was mijn eenzaamheid uitgeput

Mijn hoofd is op de grond, mijn handen zijn in de lucht voor jou

Maar het betaalt niet veel voor mij, je weet er niets van

Misschien ben je van binnen zo boos op me

Ook al weet ik niet waarom, ik denk dat ik me schaam

Er is pijn in mijn hart, zoals de berg Ararat

Ik maak geen grappen, het leven is de grap zelf

Ik moet een stem horen die koppig is voor mij

Zo dichtbij als een telefoon, zo ver als hoop

Datums hebben een vaste plaats in mijn gedachten ingenomen.

De minutenwijzer zette de schorpioen behoorlijk aan.

We zijn eind juni maar net als begin september

Ik heb het koud, ik ben zonder jou, ik ben alleen, ik ben stil

Zelfs als je niet terugkomt

Zelfs als ik niet meteen dood ga, zelfs als je het niet weet

verstoken van

Ik heb het koud in eenzaamheid

ik zweeg

Ik sterf in stilte