Tuzlu Kolyem - Sehabe

Hayat gözünü yumdu, işte geldim ahına

Gecelerimde yakışmış mı tuzlu kolyem boynuma?

Kimin hakkı kimde kalır, bu yol varır mı hakkına?

İstemez oğlum zorlama, selam verme hatırıma!

Nefretim inan yok, ah etmek huyum değil

Selam dur da saygım görmezden gel elleri

Bazen taşar, yetmez engel;

bu dert kalbe sığar değil!

Merak etme durulur, bilirim ne de olsa nafile

Ateş damlar yüreğime, yürek haydi dağlan

Düştüğü yeri yakarmış, fark edemezmiş insan

Anlar ettim geç olur, döner devran yaş kalır

Varsa özrüm bende saklı, günahlarımdır pişman

Umutlarım canımdı benim, üstü kapalı yıktılar

Gözlerim kör olmalıydı, nispetlerde yaktılar

Anılarımı maskot edip çırılçıplak soydular

Çok soğuktu titriyordum, yalın ayakla koydular

Kimi gözümde hain oldu, kiminin gözünde ben hain

Dünüm bugüne tutmayan yalan, bu hayat ne garip

Nefsim galip, isyan kalbim, harap düştü halim

Bil ki sade Rabb’im daim kardeş, bu dünya fani

Het leven heeft zijn ogen gesloten, hier kom ik

Past mijn zoutketting 's nachts bij mijn nek?

Wie heeft het recht, komt deze weg naar rechts?

Mijn zoon wil het niet, forceer het niet, groet me niet!

Geloof mijn haat niet, oh het is niet mijn gewoonte

Hallo en mijn respect, negeer de handen

Soms loopt het over, niet genoeg obstakel;

deze aandoening past niet in het hart!

Maak je geen zorgen, het zal tot rust komen, ik weet dat het toch nutteloos is

Vuur druipt in mijn hart, hart, laten we berg

Een persoon die verbrandde waar hij viel, kon het niet merken

Ik begrijp het, het zal laat zijn, het zal omdraaien, de leeftijd blijft

Als dat zo is, is mijn verontschuldiging in mij verborgen, het zijn mijn zonden waar ik spijt van heb

Mijn hoop was mijn leven, ze hebben het impliciet vernietigd

Mijn ogen moeten blind zijn geweest, ze brandden in verhouding

Ze mascotte en ontdaan me van mijn herinneringen

Het was zo koud dat ik trilde, ze zetten het op blote voeten

Sommigen werden een verrader in mijn ogen, ik ben een verrader in de ogen van anderen

Mijn gisteren is een leugen die vandaag niet standhoudt, hoe vreemd is dit leven

Mijn ziel zegeviert, mijn hart is opstandig, ik ben er kapot van

Weet dat mijn eenvoudige Heer altijd broeder is, deze wereld is sterfelijk