Yangın Merdiveni - Sehabe, Pit10

İyi olup olmadığımı düşünüp de sormadı kimse

Belki üzülmüştür deyip de sormadı kimse

Belki acıkmıştır yani adam belki karnı toktur

Duyduğum tek soru «Yeni şarkı var mı yok mu?»

Haklıydınız belki, belki değil

Kendime çokça dedim «Bırak terk edeyim»

Benle neyi paylaşamaz hasımlar dert de değil

Her kafada ses var ama dostum ner’de beyin?

Benim beyazım beyaz siyahım siyah

Kesinlikle istemiyorum hayatımda politik oyunlar falan

Yolumdan daha dönmedim ben oğlum, ölmedik de doğru

Ama zanneder çoğu, keyfimden gülmüyorum

Tutmadığım sözlere kefilim daha

En kötü dürüstlük yalancılıktan iyidir lan

Seha tahtadan yapılan yangın merdiveni

Üstüme alevler, ateşler giydir bak

Üşüdüm çokça ben ve tüm geceler aynı

Dudaklarına sarılmam da nefsi müdafaaydı

Isıtmadın sen de beni yıldız olup kaydın

Belki yolun sonu buydu, belki başındaydık

Üşüdüm çokça ben ve tüm geceler aynı

Dudaklarına sarılmam da nefsi müdafaaydı

Isıtmadın sen de beni yıldız olup kaydın

Belki yolun sonu buydu, belki başındaydık

Cilala parlat.

Bağlan hayallerine sağlam

Pazarla kendine, paketleyip afili düşlerini, yalan!

Yalan da salla

İnandığın kadar varsın, ve her şey saçma

Ve her şey laçka;

dostluklar, aşklar

İmkansız olan tek şey boşluktan kaçmak

Bir gün öğrenirsin düşünmeyi, analiz etmeyi;

Tanırsın dünyayı;

zorluklar başlar…

Açılır kapılar kapanır, açsan da kapanır

Ruhu bıraksan da kararır, kararır!

Vaadler verilir, kandırır inandırır

Bir andır, o an geldi bi' üşüdük, bi' yandık

Teslim oldum, tamam

Ne güzel şeysin yalan!

Alınmayacak kadar pahalısın, etmesen de para;

Aynı 2. sınıf bi' Taksim barındaki gösterişli kadın, bakımsız elinde şarap

Üşüdüm çokça ben ve tüm geceler aynı

Dudaklarına sarılmam da nefsi müdafaaydı

Isıtmadın sen de beni yıldız olup kaydın

Belki yolun sonu buydu, belki başındaydık

Üşüdüm çokça ben ve tüm geceler aynı

Dudaklarına sarılmam da nefsi müdafaaydı

Isıtmadın sen de beni yıldız olup kaydın

Belki yolun sonu buydu, belki başındaydık

Niemand dacht na en vroeg of ik in orde was.

Niemand vroeg, zeggend dat hij misschien van streek was

Misschien heeft hij honger, dus misschien zit hij vol

De enige vraag die ik hoorde was: "Is er een nieuw nummer of niet?"

Misschien had je gelijk, misschien niet

Ik zei veel tegen mezelf "Laat me gaan"

Wat ze niet met mij kunnen delen, is geen probleem voor vijanden.

Er is een stem in elk hoofd, maar waar zijn de hersenen, mijn vriend?

mijn wit is wit mijn zwart is zwart

Ik wil absoluut geen politieke spelletjes of zoiets in mijn leven.

Ik ben mijn kant nog niet opgegaan, mijn zoon, het is waar dat we niet stierven

Maar de meesten van hen denken dat ik niet lach uit mijn eigen plezier.

Ik sta nog steeds in voor de beloften die ik niet ben nagekomen

Slechtste eerlijkheid is beter dan liegen

Brandtrap van hout

Kleed me aan met vlammen, vuren, kijk

Ik heb het vaak koud en alle nachten zijn hetzelfde

Je lippen knuffelen was ook zelfverdediging

Je hebt me ook niet verwarmd, je werd een ster en gleed uit

Misschien was het het einde van de weg, misschien stonden we aan het begin

Ik heb het vaak koud en alle nachten zijn hetzelfde

Je lippen knuffelen was ook zelfverdediging

Je hebt me ook niet verwarmd, je werd een ster en gleed uit

Misschien was het het einde van de weg, misschien stonden we aan het begin

Poets het op.

Maak verbinding met je dromen solide

Verkoop het aan jezelf, pak je mooie dromen in, lieg!

Liegen en schudden

Je bestaat zoveel als je gelooft, en alles is onzin

En alles is slap;

vriendschappen, liefdes

Het enige wat onmogelijk is, is ontsnappen aan de leegte

Op een dag leer je denken, analyseren;

Je kent de wereld;

moeilijkheden beginnen...

Openende deuren sluiten, zelfs als je ze opent, gaat ze dicht

Zelfs als je de ziel loslaat, wordt ze donkerder, donkerder!

Beloften worden gedaan, ze bedriegen

Het is een moment, dat moment kwam, we kregen het koud, we werden verbrand

Ik geef me over, oké

Wat lieg je mooi!

Je bent te duur om het geld te kopen, zelfs als je dat niet doet;

De flamboyante vrouw in dezelfde 2e klas Taksim-bar, wijn in haar verwaarloosde hand

Ik heb het vaak koud en alle nachten zijn hetzelfde

Je lippen knuffelen was ook zelfverdediging

Je hebt me ook niet verwarmd, je werd een ster en gleed uit

Misschien was het het einde van de weg, misschien stonden we aan het begin

Ik heb het vaak koud en alle nachten zijn hetzelfde

Je lippen knuffelen was ook zelfverdediging

Je hebt me ook niet verwarmd, je werd een ster en gleed uit

Misschien was het het einde van de weg, misschien stonden we aan het begin