Pamuk Cüceyi Yedi Prensesler - Sehabe

Masallar güzeldir evet hele kahramanı sensen

Aşkın kafası kıyaktır, sen desen bir sersem

Geçmişi akla getirmeden gelecek hep senindir

Gaza gelen her üç cümleden bir tanesi yemindir

Havada ince yosun kokusu denizden kalmadır

Memleket uzaksa bile sevdiğin yanındadır

O senin suyun gibidir, hep ihtiyaç duyarsın

Yıldızların altındaysan başını dizine koyarsın

Göğsün siper almıştır kalbin deli çarparken

Nefesin nefese değme telaşı nefes nefese kalırken…

Pollyanna bile içten içe mutluluğuna imrenirken

Ansızın yağmur başlar, güneş batar, masal biter!

Ne olduğunu anlamazsın birden bire yalnızsın

Kör kuyuların en dibinde merdivensiz kalırsın

Kalbin akla hizmet etmez kadere küfrü basarsın

Tabirin caiz değilse yağmuru dinler susarsın, 'su'sarsın…

Aradan onca zaman geçer ama o senden bi' türlü geçmez

Anılar başını bağlar da kimseyi gözün görmez

Zorunlu eğitim vesilendir, aynı yolu tepersin

Ancak yakın olma ihtimalini bile kafadan elersin

Sırf o istedi diye karşılaşmaktan kaçarsın

Yürüyüşlerin bile değişir ya çok hızlı ya çok yavaşsın

Tahmin edemeyeceği kadar yorgan altı ağlar

Gölgelerde yaşar, hayattan koparsın

Bi' düşüp ölmediğin kalır ama o bunu fark etmez

Sen varsın ya da yoksun onun için hiç fark etmez!

Bu durumu birine anlatsan gayet sıradan gelir

Ama işte sorun budur ki sen sıradan değilsin

Göz yaşın yaralıysa içmiş gibi döner kafan

Yalnızlığına fasıl yapar kalbinde bir serenat

Tebeşir kokusundan zihne yadigar kalan

Gri pantolon, lacivert ceket, bordo kravat…

«Ben de yaşadım bunları, seni anlıyorum» gibi cümleler kuranlar

Gölge yapmaktan başka hiçbir işe yaramaz

Çevrendeki kuru kalabalık yalnızlıktan beterken

Seni anlaması gereken insan bir türlü yanında olmaz

Beğenilmeye ihtiyacın artar aynaya daha çok bakarsın

Ya da içini dışına vurup saçı, başı iyice dağıtırsın

Derinden gelen sitemleri sukutlarda boğarsın

Anneni daha bi' özler, daha sık sarılırsın

Hüzün bir kere yakalamış ya elin havada teslimsin

Ağlamama hakkını dilersen kullanabilirsin

Kendini güçlü gösteren güçten yoksun mazlumsun

Etrafına gülücük saçarsın güya mutlusun

Kasımda göz yaşı başkadır, boş ver keyfini çıkar

Ah etmeye gerek yoktur nasıl olsa bi' yerden çıkar

Şehrin tam göbeğinde yalnızlığınla yaşıyorsan

Masallar acı verir şayet uyuyamıyorsan…

Verhalen zijn mooi, ja, vooral als je de held bent.

Het hoofd van de liefde is cool, je bent een idioot

De toekomst is altijd van jou zonder aan het verleden te denken

Eén op de drie zinnen die vergast wordt, is een eed.

De geur van fijne algen in de lucht komt uit de zee

Ook al is het land ver weg, je geliefde is bij je.

Het is net als je water, je hebt het altijd nodig

Als je onder de sterren bent, leg je je hoofd op je knie

Je borst is bedekt terwijl je hart als een gek klopt

Terwijl de haast van de adem om de adem aan te raken buiten adem blijft...

Zelfs Pollyanna was stiekem jaloers op haar geluk

Plots begint het te regenen, de zon gaat onder, het sprookje eindigt!

Je begrijpt niet wat er aan de hand is, ineens ben je alleen

Onderaan de blinde putten zit je zonder ladder.

Je hart dient de geest niet, je vervloekt het lot

Als je uitdrukking niet is toegestaan, luister je naar de regen, zwijg, 'water' schudt ...

Al die tijd gaat voorbij, maar hij gaat nooit aan jou voorbij

Herinneringen binden je hoofd, maar je kunt niemand zien

Leerplicht is een middel, net zoals jij averechts werkt

Maar je kunt zelfs de mogelijkheid uitsluiten om dichtbij te zijn.

Je vermijdt ontmoetingen alleen omdat hij het wilde

Zelfs je gang verandert, je bent of te snel of te langzaam

Netten onder de quilt meer dan je je kunt voorstellen

Je leeft in de schaduw, je breekt met het leven

Of je valt of niet blijft, maar dat maakt niet uit

Het maakt hem niet uit of je bestaat of niet!

Als je deze situatie aan iemand uitlegt, zal het heel gewoon zijn.

Maar hier is het probleem, je bent niet gewoon

Als je tranen pijn doen, draait je hoofd alsof je gedronken hebt

Maakt een serenade in je hart

Resterende herinnering aan de geur van krijt

Grijze broek, marineblauw jasje, bordeauxrode stropdas...

Degenen die zinnen gebruiken als "Ik heb dit ook meegemaakt, ik begrijp je"

Doet niets anders dan schaduw werpen.

Terwijl de droge menigte om je heen erger wordt door eenzaamheid

De persoon die je moet begrijpen, zal nooit bij je zijn.

Hoe meer je aardig gevonden wilt worden, hoe meer je in de spiegel kijkt

Of je blaast de binnenkant naar buiten en verknoeit het haar en het hoofd grondig.

Je verdrinkt de verwijten die uit de diepte komen in fouten

Mis je moeder meer, knuffel vaker

Verdriet een keer gevangen, laat je hand zich overgeven

U kunt uw recht om niet te huilen uitoefenen als u dat wilt.

Je wordt onderdrukt zonder de kracht waardoor je er sterk uitziet

Je lacht om je heen, je hoort gelukkig te zijn

Tranen zijn anders in november, laat maar, geniet ervan

Oh, het is niet nodig om het te zeggen, het komt uit het niets.

Als je alleen in het hart van de stad woont

Sprookjes doen pijn als je niet kunt slapen...